هدف از این مطالعه بررسی سه شاخص امید به زندگی،تولید ناخالص داخلی و آموزش، به عنوان سه شاخص موثر در
توسعه یافتگی ایران می باشد. در این پژوهش با استفاده از مدل شاخص
توسعه انسانی که توسط مروان و ایان کینگ در دانشگاه ویکتوریاکانادا در سال 8002 مورد استفاده قرار گرفته به بررسی شاخص های
توسعه انسانی به عنوان عوامل
توسعه یافتگی در ایران طی دوره)1367-1387پرداخته خواهد شد. در این مطالعه با استفاده از روش حدقل مربعات معمولی به برآورد الگو پرداخته شده است. برای اندازهگیری توسعهی اقتصادی از شاخص توسعهی انسانی، شاخص امید به زندگی، شاخص آموزش و شاخص تولید ناخالص داخلی استفاده شده است. اطلاعات این مطالعه از سایت سازمان ملل متحد و سایت بانک جهانی استخراج شده است. و نتایج حاصل نشان از معنی دار بودن متغیر تولید ناخالص داخلی از نظر آماری، و تاثیر مثبت و معنی دار آن بر
توسعه یافتگی ایران می باشد و با توجه به تاثیر مثبت آن برای
توسعه یافتگی ایران دولت می تواند با ایجاد فرهنگ کار در کشور و بها دادن بهتولید ملی داخل کشور، زمینه را برای صنعتی شدن و
توسعه بخش صنعت در کشور فراهم آورد که خود اقدامی برای
توسعه یافتگی کشور به شمار می رود. افزایش میانگین سالهای تحصیل تاثیر مثبت و معنی داری بر میزان
توسعه یافتگی ایران داشتهاست که با توجه به میزان تاثیرگذاری در بین متغیرهای مورد بررسی در این الگو تولید ناخالص داخلی و کسب آموزش بالاترینمیزان تاثیرگذاری را دارا می باشند