فیلتراسیون عبارت از ایجاد مرزی پایدار بین خاک و
زهکش در مسیر حرکت آب است . شاید بتوان گفت استفاده از ژئوتکستایلها به عنوان فیلتر، قدیمی ترین، شناخته شده ترین و پرمصرف ترین کاربرد آنها باشد . در این عمل
ژئوتکستایل در تما س با خاکی که باید زهکشی شود قرار م ی گیرد.
ژئوتکستایل به گونه ای قرار داده میشود که سطح آن عمود بر جهت جریان آب باشد . ظرفیت عبوری آب قائم بر صفحات ژئوتکستایل، نفوذپذیری نام دارد . آب و ذرات محلولی که کوچکتر از اندازة مشخصی باشند، از میان منافذ
ژئوتکستایل عب ور م یکنند و ذرات خاکی که بزرگتر از آن اندازه باشند، پشت صفحات
ژئوتکستایل باقی می مانند. منافذ
ژئوتکستایل باید به انداز های باشند که از عبور ذرات خاک جلوگیری کنند . ژئوتکستایلها در واقع جانشین مصالح ماسه ای می شوند و باید بتوانند همان عملکرد و کارایی فیلت ر های ماسه ای را داشته باشند . هم
فیلتر های ژئوتکستایلی و هم
فیلتر های ماس های باید بتوانند بدون ایجاد هرگونه فشار هیدرواستاتیک اضافی، آب یا گاز را از خود عبور دهند . این مقاله به بررسی مشخصات فیلترهای ژئوتکستایلی، نحوة طراحی این فیلترها و همچنین به طور خاص اس تفاده از این محصولات به عنوان
فیلتر در کانالهای آبیاری م یپردازد.