بررسی ارزیابی تناسب اراضی حوزه دهسرد بافت

تناسب اراضی برای زراعت آبی اجزاء واحد اراضی CL.1.1,AL.1.1,T.4.1,T.3.1,T.1.1.PP.1.1 دارای تناسب نسبتاً خوب (S2) برای زراعت آبی بوده و دارای محدودیت هایی می باشد که این محدودیت ها بر روی میزان محصول و سود حاصله و افزایش هزینه های لازم تاثیر جزئی دارد. عمده ترین محدودیتهای این اراضی وجود سنگریزه و قلوهسنگ در خاک سطحی و تحتانی، وجود مقداری شیب و پستی و بلندی و وجود فرسایش جزئی تا متوسط است. اجزاء واحد اراضی T.2.1,C.1.1 دارای تناسب کم S3 می باشند که به ترتیب به علت محدودیت توپوگرافی ومی باشد. بقیه اجزاء واحد اراضی به علل مختلف از جمله شیب زیاد، فرسایش شدید، خاک بسیار کم عمق و وجود سنگ ریزه و قلوه سنگ، نامناسب بودن آن ها برای زراعت آبی از قبل مشخص بوده و در نقشه با علامت NR مشخص شده اند.زراعت دیم شیب اراضی در زراعت دیم باید کمتر از زراعت آبی بوده و مهمترین خصوصیت خاک میتواند ظرفیت مؤثر اندوخته آب باشد اراضی واحدهای M,H.1.1,H.2.2,H.2.8,H.2.8,H.2.9 به علت شیب تند و غیرقابل اصلاح، همچنین محدودیت عمق خاک در شرایط آتی همانندشرایط فعلی برای کشت دیم نامناسب N2 میباشند. البته در نقاطی که شیب کمتر و ضخامت خاک بیشتر باشد میتوان محصولات را به صورت دیم کشت نمود. در اراضی H.2.1,H.2.3.,H.2.4,H.2.5.,H.2.6,H.2.7,C.1.1 محدودیت شیب و سیلگیری و فرسایش را میتوان تا حدودی بهبود بخشید همه این عوامل با کاهش و تسطیح شیب، قدرت ذخیره آب خاک و همچنین نفوذپذیری را افزایش داده اما بهبود 1N این اراضی به حدی نیست که تأثیر چندانی در افزایش عملکرد داشته باشد و کلاس اراضی در شرایط آتی همانند شرایط فعلی نامناسب است. اراضی T,PP.1.1 با رفع محدودیتها برای کشت مناسب S2 تشخیص داده شدند. واحد R.1.1,CI.1.1,AL.1.1 با انجام عملیات تسطیح و جمعآوری سنگریزه سطحی در محدوده نسبتاً مناسب S3قرار میگیرد.تناسب اراضی برای جنگل بیشتر عواملی که در توسعه مراتع نقش دارند میتواند در ایجاد جنگل مؤثر باشد. واحد M.1.1,H.1.1 برای کاربری جنگل در آینده نامناسب و واحدهای دیگر دارای تناسب کم برای گسترش جنگل میباشند