اکوتوریسم، پتانسیل ها و ارزش های اقتصادی در منطقه شهرستان بم

گردشگری و به ویژه طبیعت گردی به عنوان یکی از شیوه های استفاده از جاذبه های طبیعی و هم راه حلی برای پایداری پتانسیل ها به شمار می آید. صنعتی که با گسترش قلمروهای خود در قرن گذشته و حال می تواند با وجود پتانسیل های متنوع و جذاب سرزمین ایران از جایگاهی خاص برخوردار گردد. در کشور ایران مجموعه گسترده ای از منابع پراکنده، ثبت نشده و در بسیاری از موارد رو به قهقرا داشته های اکوتوریسم ایران را تشکیل می دهند که این داشته ها طیف متنوعی از چشم اندازهای جغرافیایی، آثار و ذخایر طبیعی را شامل می شود. بررسی جغرافیایی طبیعی ایران و نیز امکان سنجی هر کدام از جاذبه های اکوتوریسمی بیانگر آن است که اکوتوریسم در ایران یک منبع اقتصادی کم نظیر، خاص و بسیار متعدد و البته رها شده به حال خود است. مناطق کویری به دلیل وجود منابع کافی اعم از پتانسیل های طبیعی و انسان علاوه بر تقویت اکوتوریسم باعث تعادل در رشد اقتصادی روستاهای پیرامون آن شده و با ایجاد قطب های توسعه گردشگری به تکمیل سایر قطب های اقتصادی موجود می پردازد. در این مقاله به بررسی و شناخت مکان درست و مناسب برای برنامه امکان سنجی توریسم در منطقه خشک و بیابانی شهرستان بم پرداخته شده است. بعد از بررسی ها و مطالعات انجام شده در این شهرستان و مشخص کردن پارامترهای این منطقه طبق مدل تفرج ارائه شده توسط دکتر مخدوم مشخص می شود که هیچ کدام از بخش های شهرستان بم شرایط تفرج متمرکز را نداشته ولی شرایط تفرج غیرمتمرکز یا گسترده را با توجه به خصوصیات منطقه اعم از تنوع بالای گونه های گیاهی و انواع گوناگون حیات وحش دارا می باشد.

Keywords:

جاذبه های اکوتوریسمی , شهرستان بم , گردشگری , رشد اقتصادی , تفرج غیرمتمرکز