مطالعه و طراحی مدل بهینه برای پیشگیری از اتلاف وقت در چرخه فعالیتهای یک سازمان

بحث ارائه شده در این مقاله، طرح یکی از روشهای بهینه سازی از دیدگاه ساختاری در فعالیتهای آموزشی و پژوهشی دانشگاه برای پیشگیری از اتلاف وقت است. در این رابطه از مدلهای تئوری گرافها، برای افزایش کارایی و پیشگیری از اتلاف وقت استفاده شده است. انجام مطالعه میدانی در این حوزه جهت جمع آوری اطلاعات مورد نیاز و مستند سازی روشها و طرح مدل مناسب و پیشنهاد چند الگوریتم از مباحث مطرح شده در این مقاله است. ابتدا نمودار جریان فعالیتهای آموزشی و پژوهشی دانشگاه با استفاده از مدلهای تئوری گرافها ترسیم می شود. سپس به منظور بهینه سازی، این گرافها مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. در این رابطه برای طرح مدل، واحدها، فعالیتها و زمان انجام هر فعالیت، نماد گذاری شده و داده های جمع آوری شده در قالب ماتریسهایی تدوین می گردد. در ادامه، با طرح چند الگوریتم امکان پردازش داده ها توسط ماشین پیش بینی می شود. بهینه سازی به دو صورت انجام شده است. یکی با تعیین زیر گرافهای گراف متناظر با چرخه هرکار به منظور کوتاه نمودن چرخه های فعالیت و دیگری با مینیمم سازی زمان انجام کار در هر مورد انجام شده است. الگوریتم مینیمم سازی زمان بر اساس تشخیص و تعیین یال یا یالهایی با بیشترین وزن به عنوان ماکزیمم زمان، و با جایگذاری زمان محتمل عمل می نماید. همچنین عوامل مؤثر بر اتلاف وقت و ایجاد صف در چرخه فعالیتها شناسایی و حذف یا جایگزین می گردند.

Keywords:

سازمان , تئوری گراف , زیر گراف , بهینه سازی , چرخه فعالیت , واحد , کار , زمان انجام کار