بررسی راهکارهای بهسازی بافت های فرسوده ی شهری با کمک مدل استوات (مطالعه موردی: محله ی سیچان اصفهان)

بافت های فرسوده ی شهری، امروز برای برخی از شهرهای کشور مابه یکی از مشکلات جدی اجتماعی بدل شده اند. این بافت ها که زمانی بر اساس الگوهای شهری و با تأثیر از شرایط اقتصادی اجتماعی ساکنان و ویژگی های محیطی به وجود آمده اند، امروزه بر اثر گذشت زمان و تغییر در الگوهای فضایی ساخت و ساز، دارای مشکلات زیادی از لحاظ شرایط کالبدی، عبور و مرور، اقتصادی و اجتماعی برای زندگی است. فرسودگی امریست اجتناب ناپذیر که تنها می توان با در پیش گرفتن سیاست ها و راهکارهای پیشگیرانه آن را به تعویق انداخت و پس از وقوع آن را مدیریت کرد. این پژوهش می کوشد با استفاده از تکنک استوات، راهکارهای بهسازی بافت فرسوده ی محله سیچان اصفهان را به شکل موردی ارائه کند و در کنار آن راهبردهای کلی رویارویی با پدیده ی فرسودگی را بیان کند، روش تحقیق د ر پژوهش حاضر مطالعات میدانی و استنباط و استدلال داده های به دست آمده از پرسش نامه ها می باشد. همچنین از روش اسنادی و کتابخانه ای نیز استفاده شده است. سپس بر اساس مدل SWOT نقاط قوت، ضعف و فرصتها و تهدیدها شناسایی شده، سپس راهبردهای بهسازی و نوسازی بافت فرسوده محله ی سیچان ارائه شده اند. و در نهایت این نتیجه به د ست آمده است که استفاده از قابلیت های محیطی در مکان گزینی کاربری ها و پراکنش خدمات محله ای با رعایت اعتدال در تمامی حوزه ی مورد مطالعه بهترین راهبردهای بهسازی بافت فرسوده ی محله ی سیچان می باشند.

Keywords:

بهسازی , بافت , بافت شهری , بافت فرسوده , مدل استوات