تقابل برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) و مهندسی مجدد فرآیند (BPR)

امروزه سازمان ها در فضای رقابتی برای رسیدن به کیفیت و سرعت بالاتر در ارائه کالا و خدمات به سیستمی بهره ور و یکپارچه کننده منابع سازمان نیاز دارند. یکی از بهترین ابزارهای رسیدن به این هدف، راه حل نرم افزاری ERP است. سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی یک بسته نرم افزاری با کاربرد بسیار وسیع است که همه عملکردهای سازمان را در یک سیستم منفرد یکپارچه می کند. برای اجرای موفقیت آمیز پروژه ERP در سازمان، انتخاب یک سیستم مناسب با توجه به عوال موثر و شاخص های متناسب ضرورت دارد. یکی از مشکلات اساسی برای پیاده سازی ERP، عدم هماهنگی و تناسب آن با فرایندهای کسب و کار می باشد. مهندسی مجدد به معنی بازاندیشی بنیادین و طراحی مجدد ریشه ای فرایندها به منظور دستیابی به بهبود چشمگیر در معیارهای مهم عملکرد از قبیل هزینه، کیفیت، سرعت و خدمت است. امروزه با توجه به قابلیت های مهندسی مجدد در به ارمغان آوردن ارزش و ایجاد مزیت های رقابتی در سازمان، طرفداران بسیاری پیدا کرده است. مهندسی مجدد فرایند کسب و کار نوع قدرتمندی از تغییر سازمانی است که در آن فرآیندهای کسب و کار تحلیل، تسهیل و از نو طراحی می شوند. انجام صحیح BPR با الهام گرفتن از برنامه ریزی استراتژیک و حمایت مدیریت ارشد منجر به پیاده سازی موفقیت آمیز ERP می شود چراکه برای اجرای ERP بدون بازطراحی فرایندهای کسب و کار حتما وضع را بدتر می کند. از سوی دیگر بدون اتکا به یک سیستم یکپارچه و فرایندگرا، بازطراحی فرایندها ممکن نیست. بنابراین ERP و BPR را باید دوقلوهای به هم چسبیده دانست.

Keywords:

برنامه ریزی منابع انسانی , مهندسی مجدد فرآیند , فرآیند کسب و کار , برنامه ریزی , مدیریت , کیفیت , سرعت