مدیریت منابع آبی از منظر حقوق بین الملل فعالیت نهاد های حقوقی بین المللی در زمینه مدیریت حقوقی بهره برداری از رودخانه های بین المللی

از دیرباز، تحولات حقوق بی نالملل در عرصه های مختلف، نتیجه و محصول فعالی تهای خستگی ناپذیر حقوقدانان و متخصصان این رشته بوده است. این اقدامات در اشکال مختلف قابل مشاهده بوده و تنوع مطالعات و اقدامات آنها در زمینه های گوناگون، از معیارهای سنجش موفقیت آنان به شمار می رود. تا ابتدای قرن بیستم میلادی، تنها بهره برداری چشمگیر از رودخانه های بین المللی، کشتیرانی و بود و هنوز صنعت و فن آوری، به سطحی از توسعه و پیشرفت دست نیافته بود که استفاده های دیگر از رودخانه ها، مطرح باشد. اما همزمان با پیشرفتهای جدید در صنایع، نیازهای نوینی در زمینه حقوق استفاده از رودخانه ها نیز آشکار شد. میزان فعالی تها در زمینه رودخانه های بی نالمللی، گویای این مطلب است.علاوه بر معاهدات و قراردادها مذکور، آراء حقوقی محاکم داخلی و بین المللی، نظرات مشورتی حقوقدانان، نتایج کنفرانس و کنوانسیون ها، برخی از نهادهای حقوق بین المللی، نقش برجسته ای در توسعه حقوق رودخانه های بین المللی، ایفا نموده اند. با هدف نیل به مقصود این مطالعه، فعالیت سه نهاد تاثیر گذار بین المللی در زمینه حقوق آبراهها مورد توجه قرار گرفته و ثابت می شود که، نتایج کار و مطالعات آنها، استحکام بخش حقوق استفاده از رودخانه های بین المللی، بوده و به جرأت می توان گفت بدون اقدامات آنها، امروزه، این بخش ارتقاء یافته حقوق بین الملل وجود نداشت.