بررسی تأثیر پلی اتیلن گلیکول و کلرید سدیم بر جوانه زنی بذور عدس

آزمایشی به منظور بررسی تأثیر تنش شوری در جوانه زنی بذور عدس با استفاده از محلول هایی با سطوح شاهد (آب مقطر) و غلظت های 50؛ 100، 150، 200 میلی مولار پلی اتیلن گلیکول و کلرید سدیم با پتانسیل اسمزی مختلف آزمایش بصورت طرح کاملاً تصادفی اجرا شد. از هر تیمار چهار تکرار پنجاه بذری در چهار تری دیش حاوی کاغذ واتمن استفاده خواهد شد. در کل برای هر سطح شوری 200 بذر در نظر گرفته شد. و در نهایت با استفاده از نرم افزار SAS تجزیه واریانس داده و مقایسه میانگین بین صفات جهت تعیین موثرترین تیار در عملکرد نهایی محاسبه گردید. نتایج ازمایش نشان داد که بهترین تیمار در روز اول و دوم، سوم، چهارم و پنجم که بیشترین جوانه زنی بذور عدس را داشتند شامل تیمار حاوی آب مقطر و کمترین آن تیمار نمک 400 میلی مولار داشت. مقایسه میانگین وزن تر داده ها نشان داد که تیمار حاوی آب مقطر با میانگین بیشترین وزن تر و خشک و تیمار حاوی نمک 400 کم ترین وزن تر و خشک را داشت. نتایح حاصل از داده های درصد جوانه زنی نهایی نشان داد که تیمارهای حاوی آب مقطر (100 درصد)، تیمار PEG 50 (100 درصد)، تیمار نمک 50 (100 درصد) بیشترین و تیمار نمک 400 (91 درصد) کمترین درصد جوانه زنی نهایی را داشت مقایسه میانگین داده ها نشان داد که تیمار حاوی آب مقطر با کمترین میانگین مدت جوانه زنی و تیمار حاوی نمک 400 بیشترین میانگین مدت جوانه زنی را داشت.

Keywords:

توت فرنگی , محلول پاش , نیتروژن , کلسیم , صفات کیفی