مقایسه کارایی برخی از روش های زمین آمار برای پیش بینی پراکنش مکانی کربن آلی، مطالعه موردی مسیر زابل به زاهدان

کربن آلی خاک نقش عمدهای رادر چرخه کربن در سطح جهان ایفا می کند و می تواند به عنوان یک منبع برای کربن اتمسفر عمل کند. این تحقیق با هدف بررسی تغییرات مکانی کربن آلی خاک در مسیر زابل به زاهدان با استفاده از روش های زمین آماری انجام شد. به این منظور تعداد 252 نمونه خاک به صورت سیستماتیک و منظم از منطقه موردنظر تهیه شد و پارامترهای کربن آلی خاک، مقدار شن، رس و سیلت خاک اندازه گیری شد برای ارزیابی روش های زمین آمار از میانگین خطا و مجذور میانگین مربعات خطا به روش اعتبارسنجی متقابل استفاده شد نتایج نشان داد که مدل گوسی مدل مناسبی برای نیم تغییرنمای کربن آلی است. نتایج به دست آمده نشان می دهد، روش کوکریچینگ از خطای کمتری (0/30304 – RMSE) نسبت به دو روش دیگر برخودار است.و نقشه پهنه بندی کربن آلی خاک در منطقه نشان می دهد که میزان کربن آلی در قسمت های شمالی و جنوبی به خاطر وجود اراضی کشاورزی و نهال کاری بیشتر است.

Keywords:

پراکنش مکانی , روش های زمین آمار , کربن آلی