برنامه ریزی توسعه پایدارگردشگری براساس ارزیابی اقلیم وسنجش ظرفیت پذیرش گردشگری نمونه موردی بجنورد

از آنجائیکه در دنیای معاصر، توریسم و گردشگری به عنوان یکی از عناصر ارتباطی موثر در توسعه پایدار شهری به شمار می روند، نیاز به بررسی عوامل موثر در توسعه و تحول گردشگری شهری (عواملی نظیر اقلیم و ظرفیت های گردشگری) امری ضروری و محصوب می گردد. در این پژوهش سعی شده است با بررسی شاخص اقلیم گردشگری (TCI) و نیز محاسبه ظرفیت پذیرش گردشگر در شهر بجنورد (به عنوان یک شهر دارای قابلیت های توریستی)، زمان مناسب و ظرفیت واقعی و موثر برای حضور گردشگران مشخص شود. تا بتوان به کمک این شاخص ها زمینه را برای توسعه پایدار و حفظ این قابلیت مهیا نمود. نتایج این مطالعه نشان می دهندکه اوج بازدید از شهر بجنورد در فصل های بهار و تابستان بوده و حجم عظیمی از بازدید کنندگان در فصل تابستان بویژه مرداد ماه از این شهر دیدن می کنند. همچنین محاسبات نشان می دهد که ظرفیت پذیرش موثرمنطقه سالانه، کمتر از تعداد گردشگران ورودی سالانه و ظرفیت واقعی به شهر می باشد. لذا با توجه به پتانسیلها و امکانات موجود شهر بجنورد می تواند به طرق مختلف در محور توسعه قرار گیرد و با توسعه در یک بخش (گردشگری)، زمینه توسعه سایر بخشها را نیز در شهر بجنورد فراهم سازد

Keywords:

شاخص اقلیم گردشگریTCI , ظرفیت پذیرش گردشگری , بجنورد