ارزیابی نقش شهرهای میانی درتوسعه اقتصادمنطقه ای مطالعه موردی شهرقشم

مدیریت یکی از ارکان اصلی اداره شهرهای کنونی و جز لاینفک برنامه ریزی شهری و مدیریت شهری می باشد. افزایش روز افزون جمعیت موجب رشد و گسترش شهری می گردد و شهر بعنوان یک موجود پویا دائماً جهت تأمین فضا و نیز نیازهای روز افزون جامعه در حال تغییر نقش خود می باشد. این تغییر نقش و گسترش بدون توجه به اصول مدیریتی و برنامه ریزی موجب رشد نا متعادل در سطح ناحیه ای و چه بسا منطقه ای می گردد. لذا لزوم دست یابی به توسعه و تعادل منطقه ای باعث توجه روز افزون به شهرهای میانی به عنوان یکی از راهبردهای جهانی شده است. اگر چه در متون توسعه منطقه ای بر نقش شهرهای میانی به عموان نوشدارویی در راستای دستیابی به توسعه متعادل منطقه ای تأکیدشده است، اما ضرورت دارد تا نقش و عملکرد این شهرها مورد ارزیابی دقیق تری قرار گیرد. حل این مسایل طراحان، برنامه ریزان و کارشناسان امور شهری را به مطالعه بیشتر در ابعاد گوناگون توسعه مناطق شهری و تجزیه و تحلیل وجود گوناگون مدیریت شهری به منظور ارائه راهکارهای نوین واداشته است. روش انجام پژوهش توصیفی -تحلیلی است که با استفاده از مدل های ضریب مکانی، روش کشش پذیری، روش ترسیمی طولی ایزارد، روش ژر ژشابو و تونی گارنیه انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که قشم در بخش خدمات خودکفا می ٩١ درصد از سوی دیگر نقش / باشد، نرخ اشتغال واقعی ٨٤ غالب شهر بازرگانی می باشد. بر اساس روش ایزارد قشم در هرسه بخش اقتصادی بالاتر از سطح منطقه بوده است ولی در سطح ملی وضعیت پایینتری دارد، بنابراین حصول به جایگاه برتر در سطح ملی و منطقه ای مستلزم تدوین و اجرای طرحهای راهبردی و توجه خاص سطح کلان تصمیم گیری کشور به ظرفیت های نهفته و بی نظیر این جزیره می باشد

Keywords:

شهرمیانی , توسعه منطقه ای , اقتصادمنطقه ای , قشم