موانع وچالشهای تحقق توسعه پایدارشهری درایران نمونه موردی شهراصفهان

مقوله توسعه شهری پایدار در سال های اخیر به عنوان یک موضوع مهم علمی در کلیه جوامع مطرح بوده و بخش وسیعی از ادبیات توسعه شهری را به خود اختصاص داده است. در این راستا، ابعاد مختلف توسعه پایدار از زوایای متفاوت، مورد بررسی، تجزیه و تحلیل و ارزیابی قرار گرفته و در قالب دیدگاه های مختلف، راه کارهایی نیز اندیشیده شده است. نگرش جامع به سیاست ها، برنامه ها و طرح های توسعه شهری و نیز تدوین اهداف یکپارچه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در راس سیاستگذاری و برنامه ریزی توسعه شهری پایدار قرار می گیرد. تحقق این اهداف، نیازمند ارزیابی نتایج و تبعات سیستم های شهری برای تغییرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی بوده و محتاج تحولات اساسی در سازمان و تشکیلات برنامه ریزی شهری است. شناخت و بررسی چالش هایی که اصفهان در راستای رسیدن به اهداف توسعه ی پایدار با آن روبه روست و ارائه ی راهکارهایی عملی برای رفع آن ها، می تواند راه را برای رسیدن به این اهداف هموار کند. مقاله ی حاضر در سرفصل های جداگانه به معرفی مهم ترین این موانع از جمله، بحران خشکی زاینده رود در سال های اخیر، آلودگی ناشی از توسعه ی صنایع آلاینده در اطراف شهر، استفاده ی بیش از حد از وسایل حمل ونقل شخصی، کاهش زمین های کشاورزی و باغات در شهر، وابستگی درآمد مدیریت شهری به تراکم، نبود مدیریت واحد شهری و... پرداخته است

Keywords:

توسعه پایدار , توسعه شهری , شهرسازی , مسکن , حمل و نقل عمومی , درآمدپایدار