امنیت محیطی درپارک های محلی نمونه موردی: پارک های اعتمادوحکیم شهرتهران

عوامل متعددی در امنیت فضاهای همگانی موثر میباشند. امنیت محیطی یکی از کیفیات موثر بر شکلگیری الگوهای رفتاری افراد در مکانهای همگانی بهویژه پارکهای محلی است. نوشتار حاضر با تکیه بر مشکلات مرتبط با امنیت در عرصه- های همگانی شهرهای ایران به تبیین ویژگیهای محیطی که عدم امنیت در سطح خرد (پارکهای محلی) بازتابان است، میپردازد. در چارچوب فراگیر هنجار امنیت، زیرهنجارها یا سنجههای مربوطه در قلمرو همگانی مورد بررسی قرار میگیرد. در همین راستا با تکیه بر روش موردپژوهی، ٢ پارک محلی در محله بریانک واقع در منطقه ١٠ شهرداری تهران مورد سنجش میدانی قرار گرفته است. بدین ترتیب با بهرهگیری از روش توصیفی- اکتشافی و موردپژوهی که به شیوه مشاهده مستقیم و غیرمستقیم و مطالعات اسنادی و کتابخانهای اتکا دارد، فراگرد سنجش امنیت در پارکهای محلی مورد بررسی قرار میگیرد. انتظار میرود با درنظرگرفتن دسترس- پذیری در مکانیابی پارکها، افزایش، قلمروگرایی، ایجاد تنوع و جذابیت فعالیتی و حدف کنجهای کالبدی در هندسه فضا بتوان از احتمال وقوع رفتارهای نابههنجار در مکانهای همگانی با تکیه بر پارکهای محلی کاست

Keywords:

کیفیات محیطی , امنیت محیطی , پارک محلی