بررسی اثرات عصارههای الکلی دارچین و بابونه بر علیه Pseudomonas syringae

عصارههای گیاهی گستردهترین و پرکارترین دسته ترکیبات طبیعی مورد استفاده در کنترل بیماریهای پس از برداشت هستند که اثرات ضدپاتوژنی آنها به وضوح اثبات گردیده است. به همین دلیل استفاده از مواد طبیعی به جای مواد شیمیایی از اهمیت خاصی برخوردار است. عصارههای گیاهی ممکن است یک راه حل برای کنترل قارچها و باکتریهای بیماریزای گیاهی پس از برداشت باشند و همچنین در دوره آمادهسازی جهت تقاضای مصرف کننده برای طبیعی بودن و سلامت میوهها استفاده شوند. با توجه به خواص ضدمیکروبی که در عصاره و اسانس بعضی از گیاهان وجود دارد میتوان برای حفاظت مواد داروئی و غذایی در برابر فساد میکروبی از آنها بهره گرفت. باکتریهای گیاهی از عوامل مهم کاه شدهنده تولید محصولات باغی هستند که یکی از این باکتریهاPseudomonas syringae میباشد که زردآلو و گیاهان جالیزی میزبان آن میباشند. در این تحقیق اثرات ضد باکتریایی عصارههای دارچین و بابونه با استفاده از روش چاهک پلیت Well Diffusion) بررسی شد. به منظور تعیین حداقل غلظت بازدارنده رشد و کشنده MBC,MIC عصاره ها، روش رقت در براث Broth Dilution Method در دمای 28 درجه سانتیگراد و با 3 تکرار انجام شد. غلظتهای 100 تا 0/39 ( (1-) ml mg) از عصاره دارچین و غلظتهای 470 تا 0/91 ml-1 mg از عصاره بابونه بر روی باکتری تست شد. نتایج این بررسی نشان داد که قطر هاله عدم رشد باکتری در حضور عصارههای بابونه و دارچین به ترتیب 15 و 14 میلیمتر بود. حداقل غلظت مهار کنندگی و کشندگی عصاره دارچین به ترتیب 0/78 و 1/56 ml-1 mg و حداقل غلظت مهارکنندگی و کشندگی عصاره بابونه به ترتیب 1/83 و 3/67 mg ml-1 بود.

Keywords:

اثر ضدباکتریایی , دارچین , بابونه , .Pseudomonas syringae