بررسی ساختار قصه های مازندران براساس نظریه ی ولادیمیر پراپ

در چند دهه اخیر روایت شناسی به عنوان یک علم جدید مورد استقبال محققان و فولکلورشناسان درکشورهای مختلف جهان قرار گرفته است. در این میان، پژوهشگرانی کوشیده اند که با اساس قرار دادن نظریه یپراب در زمینه ی تحلیل قصه های عامیانه، طرح نویی در این زمینه در افکنند. پراپ بر این باور است که تمام ساختارهای روایتی، اعم از قصه های قدیمی و رمان های امروزی را می توان با الگوهای یکسانی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. پراپ در تجزیه و تحلیل خود سی و یک خویشکاریFunction)را مطرح نمود. این مقاله، باروش تحلیل محتوا کوشیده است تا براساس الگوی پراپ، شش قصه ی معروف مازندرانی را از نظر ساختار بررسینماید. نتایج به دست آمده از این تجزیه تحلیل، نشان داد که بسیاری از کارکردها و واکنش های موجود در قصه های مازندرانی را می توان با روایت شناسی پراپ مطابقت داد. علیرغم این موارد، نکات درخور توجهی وجود دارد که نمی توان قاطعانه تمامی قصه ها را براساس نظریه ی پراپ تجزیه و تحلیل کرد

Keywords:

ریخت شناسی , نظریه پراپ , قصه های مازندران