بهینه سازی و تعیین حداکثر تولید بیوگاز در دو راکتور بی هوازی با روش غیرخطی موناد(Monod type of kinetics)

هضم بی هوازی یک فرایند بیولوژیکی است که در آن بیوگاز تولید می شود، با توجه به پیشرفت این فرایند در سال های اخیر بهینه سازی آن از اهمیت بالایی برخوردار است بهینه سازی این فرایند در مقالات مختلف با روش های گوناگون انجام گرفته است. در این مقاله به کمک روش مدل سازی غیرخطی موناد که بر اساس حداکثر کردن تولید بیوگاز در دو بیوراکتور بی هوازی با استفاده از نرخ رقت و جریان بیوگاز در خروجی دو بیوراکتور استفاده می شود. مدل سازی غیر خطی موناد یک روش با کاربرد آسان و دقت مناسب برای محاسبه متان تولیدی از پسماندهای ترکیبی مختلف است. در این مقاله با بستن موازنه جرم و انرژی در اطراف راکتور هضم بی هوازی معادلات حاکم بر دما، سوسترا و غلظت باکتری ها بدست آمد، سپس معادلات بدست آمده با یکدیگر به کمک نرم افزار مطلب حل شده است. در تمام موارد حداکثر نرخ جریان بیوگاز بیشتر از یک واحد مستقل است. با یک اجرای خوب در حضور مواد آلی مناسب استفاده از دو بیوراکتور از نظر اقتصادی بسیار بهینه تر از یک واحد مستقل است. نوع ماده تجزیه کننده بر روی متان تاثیرگذار است برای رسیدن به حداکثر سوبسترا ، از ترکیب 65% کود گاوی و 20% پسماند ماهی و 15 % پسماند فضولات مرغذاری استفاده شده است.

Keywords:

بهینه سازی , هاضم بی هوازی , مدل غیر خطی , کنترل حداکثر , متان