بررسی دقت ابعادی قطعه و فرسایش ابزار در ماشینکاری تخلیه الکتریکی(EDM) با استفاده از جنسهای مختلف الکترود ابزار

ماشینکاری تخلیه الکتریکی(EDM)، یک فرآیند ماشینکاری غیرسنتی یا مخصوص محسوب می گردد که امروزه در حال جایگزینی با بسیاری از فرآیندهای ماشینکاری سنتی همچون دریل کاری، تراشکاری ، فرزکاری و ... می باشد. هدف از این تحقیق عبارتست از: بررسی تأثیر پارامترهای مهم این نوع ماشینکاری شامل زمان روشنی پالس, جریان پالس و جنس الکترود ابزار(سه جنس مس، برنج و گرافیت)، بر نسبت فرسایش الکترود ابزار(EWR) و دقت ابعادی قطعه ماشینکاری شده، در ماشینکاری تخلیه الکتریکی فولاد ابزار سردکارK110 (سخت شده تا RC 59) که دارای کاربرد گسترده ای در زمینه قالب می باشد. برای این منظور و جهت تجزیه و تحلیل دقیق آماری نتایج حاصل از انجام آزمایشات از ابزار توانمند طراحی آزمایشات(DOE) و جهت تخمین پاسخ نسبت فرسایش الکترود ابزار در شرایط مختلف برای جنسهای مورد نظر از روش رگرسیون غیرخطی استفاده شده است. طی انجام آزمایشات ملاحظه شد که با افزایش جریان پالس در مورد تمامی جنسهای ابزار؛ نسبت فرسایش الکترود ابزار افزایش و دقت ابعادی قطعه کاهش می یابد، در حالیکه با افزایش زمان روشنی پالس؛ نسبت فرسایش ابزار روند نزولی را طی می کند. همچنین ابزار گرافیتی دارای بالاترین دقت ابعادی و کمترین میزان نسبت فرسایش الکترود ابزار می باشد. در حالیکه ابزار برنجی بخصوص در جریانهای پالس بالا و زمانهای روشنی پالس کوتاه، به شدت دچار فرسایش می شود و دقت ابعادی قطعه کار تولیدی را شدیداً کاهش می دهد در حالیکه ابزار مسی دارای وضعیت حد وسط این دو جنس می باشد.