انرژی های ایجاد شده توسط فرآیندهای طبیعی که به طور مداوم احیاء و تجدید می گردند را
انرژی تجدیدپذیر گویند. انواع مختلفی از
انرژی های
تجدیدپذیر وجود دارند که به صورت مستقیم و یا غیر مستقیم از خورشید و یا از حرارت ایجاد شده از اعماق زمین استحصال می شوند. این
انرژی ها عبارتند از :
انرژی تولید شده از منابع خورشیدی، بادی، زیست توده، زمین گرمایی،
انرژی آبی، امواج و جزرو مد، زیست توده جامد، بیوگاز و سوخت های زیستی مایع.
انرژی های
تجدیدپذیر تاثیرات زیادی بر روی
محیط زیست دارند که برخی از آنها مطلوب و برخی دیگر نامطلوب هستند. کاهش استفاده از سوخت های فسیلی و به تبع کاهش تولید گازهای گلخانه ای و آلاینده های محیط زیست، ایجاد سیستم پایدار انرژی، باقی ماندن ذخایر سوخت های فسیلی، نامحدود بودن منبع انرژی، عمر مفید بسیار طولانی، دسترسی آسان، تجدید پذیر بودن منابع و راندمان بالا از ویژگی های مثبت
انرژی های
تجدیدپذیر است که همگی سبب کاهش استفاده از منابع طبیعی و در نتیجه حفظ
محیط زیست می شوند. اما تغییر در اکوسیستم منطقه و جابه جایی جمعیت ناشی از نیرو گاه های برق آبی، ایجاد آلودگی صوتی، برخورد پرندگان در حین پرواز و نشت احتمالی روغن در نیروگاه های بادی، تغییر ترکیب خاک بدلیل فوران های احتمالی سیال هیدروترمال به روی خاک، آلودگی آب های سطحی و زیر زمینی، اثرات بر پوشش گیاهی و جوامع زیستی جانوری، تاثیر نامطلوب بر زمین شناسی سطحی و خاک، ایجادآلودگی حرارتی، آلودگی شیمیایی و آلودگی بیولوژیکی در اثر نیروگاه های زمین گرمایی، بخشی از آثار نامطلوب
انرژی های
تجدیدپذیر بر
محیط زیست است.