بررسی عوامل موثر بر گرایش به طلاق در بین زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانوادهشهر بانه

مقاله حاضر با هدف شناسایی عوامل موثر بر گرایش به طلاق زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره صورت گرفته است. در بخش نظری بر اساس نتایج بدست آمده از بررسی نظریه ها و مرور منابع تجربی موجود یک چارچوب مفهومی تنظیم و در قالب آن فرضیه های اصلی مطرح شده است. پژوهش به روش همبستگی و نحوه گردآوری اطلاعات پیمایشی و ابزار پرسشنامه در مورد 200 نفر نمونه از زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرستان بانه انجام گرفته است. نتایج حاکی از آن است که گرایش به طلاق زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره معادل 73/12 است که بر مبنای یک مقیاس صفر تا 100 زیاد ارزیابی می شود. داده های بدست آمده با استفاده از روش های آماری همبستگی کندال، تحلیل رگرسیون چند متغیره با بهره گیری از نرم افزار SPSS تحلیل شدند یافته های تحقیق نشان دادند که رابطه متغیرهای مستقل دخالت خانواده، سوء ظن و بدبینی، خیانت و روابط جنسی نامناسب، رابطه مستقیم و مثبتی با گرایش زوجین به طلاق داشته اند، در حالی که رابطه متغیرهای روابط عاطفی مناسب، داشتن مهارت های ارتباطی مناسب، سن و تحصیلات با گرایش به طلاق زوجین معکوس و منفی بوده است. گرایش به طلاق در بین زنان بالاتر بوده است، در مجموع متغیرهای مستقل 43/6 درصد تغییرات گرایش به طلاق زوجین را تبیین کرده اند. از میان متغیرهای مستقل قوی ترین رابطه را مهارت های ارتباطی مناسب با گرایش به طلاق زوجین داشته است. مهمترین عامل افزایش گرایش به طلاق، متغیر نداشتن مهارت های ارتباطی مناسب بین زوجین بوده است.

Keywords:

گرایش به طلاق , دخالت خانواده , سوءظن و بدبینی , خیانت و روابط جنسی نامناسب , روابطعاطفی مناسب , داشتن مهارت های ارتباطی مناسب