بررسی تأثیرافزایش ارتفاع و آرماتورگذاری تیرهای همبند دررفتار دیوارهای برشی کوپله abstract
فرم سازه ای قابهای خمشی بتن آرمه به همراه دیوارهای برشی بتنی، سیستم سازه ای مناسب برای مقابله با نیروهای لرزه ای در ساختمانهای بلند بتنی می باشد. هنگامی که سیستمهای دو گانه قاب خمشی ودیوار برشی باهم در تحمل بارهای جانبی همکاری می کنند ، دیوار برشی در بالای سازه دارای تغییر مکان بیشتری نسبت به قاب خمشی می باشد و برای همین قاب خمشی در بالا مانع از آن است که دیوار تغییر مکان زیادی بدهد و بالعکس در پایین ، دیواربا اعمال نیرو به قاب از تغییر شکل زیاد جلوگیری می کند. در این
فرم سازه ای هرگاه دیوارهای برشی واقع در یک محور توسط تیرهایی با سختی بالامعروف به تیرهای همبند به همدیگر متصل شوند دیوارهای برشی تشکیل یک مجموعه مرکب را می دهند و ممان اعمالی توسط هر دو دیوار با خمش حول محور مرکزی مجموعه تحمل خواهد شد و سختی جانبی افزایش خواهد یافت بطوریکه طرح بهینه و اقتصادی شده و عملکرد لرزه ای بهبود می یابد، قراردادن آرماتور های قطری در تیرهای همبند می تواند عملکرد و کارائی این نوع
فرم سازه ای را افزایش دهد. در این تحقیق با استفاده از تحلیل استاتیکی غیر خطی)پوش آور( سه سازه 11 و 02 و 01 طبقه دیوارهای برشی کوپله و تیرهای همبند با 3 ابعاد مختلف در دو حالت وجود و عدم وجود آرماتور قطری، مورد بررسی قرار گرفته و منحنی های ظرفیت سازه ها ترسیم شده است و نتایج حاصل از منحنی های ظرفیت بدست آمده نشان دهنده تاثیر بالای افزایش ارتفاع و همچنین وجود
آرماتور قطری در تیرهای همبند در بهبود رفتار لرزه ای این
فرم سازه ای می باشد