نقش مشارکت مردمی در توسعه پایدار مناطق روستائی (پژوهش موردی تجارب طرح حبله رود)

یکی از چالش های اساسی کشورهای در حال توسعه دستیابی به توسعه پایدارمناطق روستائی است. علی رغم تلاشهای مستمر و عدیده انجام گرفته در این راستا هنوز کشورهای مذکوردر رسیدن به وضعیت مطلوب در این مقوله با فاصله روبرو هستند. در کشور ما نیز علی رغم سرمایه گذاری های مناسب و توجه مطلوب دولت به مناطق روستایی هنوز این مناطق با مشکل توسعه پایدار روبرو می باشند یکی از دلایل عمده این مسئله به عدم مشارکت نهادینه جوامع محلی روستائی در برنامه های توسعه روستائی و عدم ایجاد مدیریت مشارکت مدار برمی گردد که باعث می شود طرحها و پروژه های توسعه روستائی با موفقیت کمی به اجرا برسند به بیان دیگر هنوز مکانیزم مناسبی برای تحقق مشارکت نهادینه مردم در برنامه های توسعه روستائی کشور برای رسیدن به مدیریت مشارکت مدار وجود ندارد .در راستای دستیابی به این مکانیزم و الگو طرح پایلوتی در بخش منابع آب و خاک کشور تحت عنوان طرح مدیریت پایدار منابع آب و خاک حبله رود شکل گرفت که اصلی ترین رویکرد آن بدست آوردن الگوی مشارکت نهادینه مردم در برنامه های حفاظت آب و خاک و حرکت به سمت مدیریت مشارکت مدار در مناطق روستائی بود. مقرر بود که در صورت بدست آمدن الگو و مدل مذکور سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور آن را تبدیل به برنامه اقدام ملی نماید و در سطح کشور به اجرا رساند. طرح پایلوت مذکور در مراحل اجرای خود با مسائل عدیده ای روبرو شد اما بااین حال تجارب بسیار قابل توجه ای از اهمیت مشارکت مردم و موانع تحقق مشارکت نهادینه مردم درتوسعه روستائی را بدست آورد که حائز اهمیت بسیاری است. این مقاله به بررسی تجارب طرح مدیریت پایدار منابع آب و خاک حبله رود در طراحی مکانیزم جلب مشارکت مردمی و ضرورت تحقق این هدف در راستای رسیدن به توسعه پایدار روستائی می پردازد روش به کار رفته در این پژوهش توصیفی-تحلیلی همراه با مطالعات میدانی می باشد

Keywords:

توسعه پایدار , مشارکت مردمی , روستا , توسعه روستائی , حبله رود