باد، منبع الهام معماری پاک در بافت روستایی

استفاده از انرژی های موجود در طبیعت مانند انرژی نور خورشید، باد،آب و گرمای زمین از گذشته مرسوم بوده است که یا به صورت مستقیم در تامین آسایش طبیعی و یا به صورت غیر مستقیم با تبدیل آن به انرژی مکانیکی صورت می گرفته است. باد، به عنوان یک منبع انرژی پاک،الهام بخش شکل گیری بافت های معماری، الحاقات ساختمانی و تجهیزات متنوعی در گستره معماری مناطق بادخیز بوده است؛طراحی گذر ها در مسیر باد در جنوب ایران، بادگیر ها در مناطق مرکزی و جنوبی و ساختمان آسیاب های بادی در سیستان تنها نمونه هایی از تاثیر باد در ریخت معماری این مناطق است. امروزه ضرورت استفاده از از انرژی های پاک به جای سوخت های فسیلی امری اجتناب ناپذیر است که با وجود پهنه های بادخیز در ایران به خصوص در مناطق خارج از شهر و نزدیک به زمینهای روستایی تولید برق بادی یکی از بهترین و به صرفه ترین روشها ست. با توجه به محدودیت ها و الزامات استقرار مزارع بادی به خصوص در همجواری زمینهای حاصلخیز روستایی، این تحقیق به دنبال معرفی قابلیتهای انرژی باد به عنوان یک منبع پاک تولید نیروی برق و تبیین اهمیت مکانیابی مزارع بادی در توسعه پایدار بافت روستایی به منظور همسویی استفاده بهینه از انرژی باد در عین بهره گیری حداکثری از امکانات زراعی مناطق روستایی است. نتیجه این تحقیق می تواند به عنوان رویکردی نو در طراحی بافت روستا و چهره معماری مناطق بادخیز مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

ﺑﺎد , انرژی جایگزین , منطقه بادخیز , معماری پاک , چهره معماری