آب و هوا مهمترین عامل در توسعه صنعت توریسم محسوب می شود. آب و هوا همراه با موقعیت جغرافیای، توپوگرافی، چشم انداز، پوشش گیاهی و جانوران، به عنوان یکی از مهم ترین منابع پایه محلی در توسعه
صنعت گردشگری نقش ایفا می کند. این تحقیق با هدف بررسی اثر
شرایط اقلیمی بر گردشگری شهرستان کاشان، صورت گرفته است از داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک کاشان، در یک دوره آماری 42 ساله( 2007- 1966) و همچنین از آمار بازدیدکنندگان بنای تاریخی خانه بروجردی ها و باغ فین کاشان در یک دوره آماری 7 ساله ( 1390- 1384)، استفاده شده است. روش ارزیابی
شرایط اقلیمی برای گردشگری در این - تحقیق،
شاخص اقلیم گردشگری (
TCI ) می باشد. طبق نتایج این شاخص در
شهرستان کاشان ماه های فصل سرد سال (نوابر، دسامبر،ژانویه، فوریه)، به دلیل بارش باران و همچنین دمای پایین هوا و ماه های فصل گرم سال (ژوئن، ژولای، آگوست ، سپتامبر) به دلیل بالا بودن دمای هوا از شرایط مناسبی برای گردشگری برخوردار نمی باشند. همچنین فصل بهار(مارس، اوریل، می) و پاییز (اکتبر) بهترین شرایط را برای گردشگری و گذراندن اوقات فراغت دارند. به طوریکه آسایش حرارتی از اواخر اسفند تا اوایل خرداد، و در پاییز، از مهر تا اوایل آبان در
شهرستان کاشان حاکم می شود. برای بررسی چگونگی ارتباط
شرایط اقلیمی با گردشگری در
شهرستان کاشان از روش رگرسیون خطی چندمتغیره استفاده شد. طبق این روش بین میانگین دمای هوا ، تعدادساعات آفتابی، وزش باد و تعداد گردشگران رابطه مستقیم و مثبت وجود دارد و ارتباط بین بارش و رطوبت نسبی هوا با تعداد گردشگران و بازدیدکنندگان منفی می باشد و با افزایش بارش و رطوبت تعداد بازدیدکنندگان کاهش می یابد.