اثر ژرانیل دی فسفات بر خصوصیات فیزیولوژیکی، بیوشیمیایی اجزاء اسانس گشنیز

گشنیز یکی از قدیمیترین گیاهان دارویی شناخته شده در نزد انسان است. در این آزمایش ژرانیل دی فسفات بیشتر به منظور اثر این ماده شیمیایی در مقدار اتیلن تولید شده و بررسی اثر آن روی خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمایی و اجزای اسانس انجام گرفت. در این راستا آزمایش به بررسی اثرات ضد اتیلنی تیمارها با 5 فاکتور ژرانیل دی فسفات در 5 سطح (0،100،200،300،400 mmol/lit) بر روی برگ های گشنیز انجام گرفت سپس در محلول آب مقطر تا پایان آزمایش تیمار شدند. در طی آزمایش صفات میزان کلروفیل برگ، میزان آنتوسیانین، طول ساقه، و نسبت وزن تازه اندام هوایی به وزن خشک اندام هوایی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمار با ژرانیل دی فسفاتmmol/lit400 باعث افزایش وزن تازه وخصوصیات کمی و کیفی گشنیز شدند..در شاخص ویتامین c با افزایش غلظت ژرانیل دی فسفات باعث افزایش نسبت به شاهد گردید. همچنین درمقایسه میانگین غلظت ژرانیل دی فسفات در روزهای مختلف بیشترین غلظت در روز نهم مشاهده گردید و کمترین در شاهد می باشد که با افزایش روز میانگین ژرانیل دی فسفات در بیشتر صفت ها افزایش یافت. بیشترین میانگین ژرانیل دی فسفات در بین شاخص ها مربوط به ویتامین c می باشد.

Keywords:

گشنیز , ژرانیل دی فسفات , وزن تازه هوایی , آنتوسیانین , ویتامین c