اثر ژرانیل دی فسفات بر خصوصیات بیوشیمیایی و میزان آنزیم های اجزاء اسانس گشنیز

گشنیز نوعی سبزی با نام علمی Coriandrum sativum است. گشنیز گیاهی است علفی و یک ساله، به رنگ سبز که ارتفاع آن تا 80 سانتی متر نیز می رسد. برگ های آن به دو شکل ظاهر می شوند این گیاه در کاهش اضطراب و بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد. ژرانیل دی فسفات یک ترکیب خطی 10 کربنه است که از اتصال دو ماده 5 کربنه ئیکی بنام ایزوپنتیل پیروفسفات (IPP) و دیگری دی متیل آلیل پیروفسفات (DMAPP) بوجود می آید. آنزیم مسئول تولید ژرانیل دی فسفات از این دو ماده، ژرانیل دی فسفات سنتاز نام دارد. در این آزمایش ژرانیل دی فسفات بیشتر به منظور اثر این ماده شیمیایی در اندازه گیری آنزیمی و بررسی اثر آن روی خصوصیات بیوشیمایی آنزیم های مختلف در5 سطح (0،100،200،300،400 mmol/lit) بر روی برگ های گشنیز انجام گرفت سپس در محلول آب مقطر تا پایان آزمایش تیمار شدند. در طی آزمایش صفات صفات فعالیت آنزیم های کاتالاز، سوپراکسیداز دسیموتاز،کلروفیلاز و پلی فنل اکسیداز قرار گرفت. . نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تیمار با ژرانیل دی فسفات mmol/lit 400 باعث افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز وکاهش آنزیم کلروفیلاز در برگ های گشنیز شد. همچنین تیمار با ژرانیل دی فسفات mmol/lit 200 باعث افزایش فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در برگ های گشنیز شد. همچنین درمقایسه میانگین غلظت ژرانیل دیفسفات در روزهای مختلف بیشترین غلظت در روز نهم مشاهده گردید. بیشترین میانگین ژرانیل دی فسفات در بین آنزیم ها مربوط به آنزیم پلی فنل اکسیداز می باشد.

اثر ژرانیل دی فسفات بر خصوصیات بیوشیمیایی و میزان آنزیم های اجزاء اسانس گشنیز Keywords:

گشنیز , ژرانیل دی فسفات , آنزیم کاتالاز , آنزیم کلروفیلاز , آنزیم پلی فنل اکسیداز