واکنش رشد و عملکرد ارقام سویا به تنش کم آبی در مراحل گل دهی و غلاف دهی

به منظور بررسی اثر سطوح تنش کم آبی در مراحل گلدهی و غلاف دهی بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه سه رقم سویا در شرایط شهرستان سنندج، آزمایشی در سال زراعی 1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج به اجرا درآمد. این آزمایش به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا گردید. عامل اصلی، تنش کم آبی در سه سطح شامل: شاهد یا آبیاری کامل، تنش در مرحله گل دهی، تنش در مرحله غلاف دهی و عامل فرعی، رقم در سه سطح شامل ارقام هابیت، L17 و M7 بود. نتایج این بررسی نشان داد که اعمال هر کدام از تیمارهای تنش موجب کاهش معنی دار میانگینهای صفات تعداد غلاف در بوته، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در واحد سطح نسبت به تیمار آبیاری کامل گردید ولی تفاوت دو تیمار تنش در مرحله گل دهی و غلاف دهی از لحاظ صفات مذکور معنی دار نبود. اثر عامل تنش بر ارتفاع بوته گیاه معنی دار بود به طوری که تنش گل دهی موجب کاهش معنی دار ارتفاع بوته نسبت به دو تیمار دیگر گردید. اثر عامل رقم بر همه صفات مورد مطالعه به جز تعداد دانه در غلاف معنی دار بود. در بین ارقام مورد بررسی رقم هابیت از لحاظ عملکرد دانه نسبت به دو رقم دیگر برتری داشت. با توجه به نتایج به دست آمده، با وجود این که تنش در هر دو مرحله گل دهی و غلاف دهی موجب کاهش معنی دار عملکرد اقتصادی گیاه نسبت به آبیاری کامل گردید، اما میان دو زمان اعمال تنش تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد. همچنین رقم هابیت چه در شرایط تنش و چه در حالت آبیاری کامل نسبت به دو رقم دیگر از لحاظ میزانعملکرد برتری داشت.

Keywords:

تنش کم آبی , سویا , عملکرد دانه , اجزای عملکرد