تکثیر In vitro گیاه پامچال دارویی ( Primula veris L.) با استفاده از جداکشتهای شاخساره
Publish place: 2nd National Conference on New Concepts in Agriculture
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 736
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNCA02_247
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393
Abstract:
تحقیق بر روی گیاه پامچال دارویی بومی ایران ( Primula veris L. ) انجام گرفت. هدف پژوهش تکثیر In vitro گیاهچه های پامچال دارویی از جداکشتهای شاخساره بود. ابتدا تعداد 120 عدد بذر در محیط کشت MS ( Murashige & Skoog، 1962 ) بدون هورمون گیاهی کشت شدند . سپس، نوک شاخساره دانه رستهای In vitro، را به تیمارهای محیط کشت پایه MS حاوی غلظت های مختلف 6- بنزیل آدنین ( 1، 2، 3 mg/l BA ) در ترکیب با غلظت ثابت ایندول استیک اسید ( 1.5 mg/l IAA ) منتقل کردند. بذرهای پامچال ( P. veris ) کشت شده - پس از 10-7 روز جوانه زدند، پتانسیل جوانه زنی پس از شکستن دوره خواب بذرها بیش از 90 درصد بود. نوک شاخساره دانه رستهای 10 روزه بر روی محیطهای MB1، MB2 و MB3 کشت داده شدند و آنها پس از 21 روز باززایی کردند. رشد شاخساره ها بعد از 45 روز افزایش یافت. باززایی شاخسارهها در همه ریزنمونهها به طور مستقیم و بدون تشکیل کالوس بود . حداکثر میانگین طول ساقه گیاهچه ها 16.6 میلی متر در تیمار MB2 ( MS+ BA 2mg/l، IAA 1.5 mg/l(، حداکثر میانگین طول برگ 7.1 میلی متر در تیمار هورمونی MB1 ( MS+ BA 1 mg/l، IAA 1.5 mg/l ( مشاهده شدند. محیط کشت MS با هورمون BA ( 3 mg/l ( و IAA ( 1.5 mg/l ( بیشترین طول ریشه را تولید کردند. مقدارهورمون BA 3( mg/l (در محیط کشت MB3 زیاد شده و نیز تعداد شاخساره گیاهچه های باززایی شده پامچال افزایش یافت. صفت تعداد شاخساره تفاوت معنی داری در سطح احتمال P<0.05 در محیط های کشت MS با هورمونهای BA و IAA نشان دادند.
Keywords:
Authors
زهرا صبوری
گروه زیستشناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، تهران مرکز، ایران
فرخ فراهانی
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران.
محسن زرگر
گروه میکروبیولوژی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم، قم، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :