استرس سنجی با استفاده از تصویر برداری حرارتی چهره

گردش خون نقش مهمی در انتقال حرارت بین بافت های زنده خصوصا رگ های محیطی که در آن ها دما معمولا وابستگی بیشتری به شدت جریان خون دارد ایفا می کند. فلوی خون، دمای بافت را به علت انتقال حرارت بین رگ و فضای اطراف آن در بافت، مدوله می کند این مدولاسیون در رگهای سطحی بیشتر قابل توجه است. بافت های زنده، به صورت پیوسته، فوتون های مادون قرمز در محدوده فرکانسی 3 تا 5 و 8 تا 10 میکرون از خود ساطع می کنند. شدت نور با دمای بافت مورد نظر و به صورت غیرمستقیم با میزان خون رسانی بافت متناسب است. انداز ه گیری و آنالیز تغییرات جریان فوتون ها و بنابراین تغییرات در خون رسانی بافت، دید بسیار خوبی نسبت به فیزیولوژی بیماری ها برای پزشکان فراهم می کند. بنابراین می توان به کمک تصویربردارهای مادون قرمز، تصاویر دو بعدی از تغییرات حرارت سطح صورت تهیه کرد و با تحلیل این تغییرات در ناحیه دور چشم به وجود استرس پی برد. فوایدی در استفاده از این روش وجود دارد که قابلیت حمل و نصب در مکا نهای مختلف، غیر تماسی بودن و عدم نیاز به اطلاع شخص از جمله این موارد هستند. همچنین می توان در کنار دیگر روش ها و به صورت تکمیلی این روش به کار گرفته شود. در این مقاله نتیجه تحقیق حاصل از اندازه گیری تغییرات سطح استرس با این روش ارایه می شود. آزمایش بر روی 6 نفر و هر نفر 4 بار در طول زمانی 2 دقیقه انجام شده است. از تکنیک اوج تنش POT استفاده شده است. تصویربردار حرارتی مورد استفاده دارای حساسیت دمایی 0/1 درجه سانتیگراد است و در هر ثانیه تا 30 فریم قابلیت برداشت تصویر را دارد. نتایج نشان می دهد که دمای ناحیه دور چشم ناشی از استرس افزایش معناداری پیدا می کند. دقت تشخیص بدست امده 74,7 درصد می باشد.