در سال 1997 داده های مربوط به صدمات شغلی 113 کشور و منطقه در کتاب سال آمار کار منتشر شد. بررسی نتایج منتشر شده نشان داد تفاوت بسیاری میان کشورها از نظر پوشش آماری و مفاهیم و طبقه بندی های مورد استفاده وجود دارد و در نتیجه مقایسه آنها امکان پذیر نبود. بنابراین نیاز به یک سیستم بین المللی در زمینه طبقه بندی صدمات شغلی احساس شد.مراکز تحقیقات صدمات برای تسهیل تحلیل داده های مربوط به علل خارجی صدمات باید سیستم اطلاعات صدمات، پایگاه های داده و نرم افزارهایی را ایجاد کنند. یکی از این سیستم ها (International Classification of External Causes of Injury) ICECI می باشد که در سال 2003 در گروه طبقه بندی های بین المللی سازمان بهداشت جهانی قرار گرفت. در ایجاد ICECI معیارهای زیر در نظر گرفته شده است: 1) ایجاد یک محور جداگانه برای هر مفهوم اصلی2) مفید بودن برای پیشگیری از صدمات3) قابلیت به کارگیری در مراکز مختلف در کلیه کشورها4) قابلیت مقایسه اطلاعات