اثر حلال های مختلف بر ترکیبات فیتوشیمیایی دو گونه ترامتس(Trametes )

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 714

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NCNCMB01_109

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

Abstract:

جنس ترامتس، از تیره پلی پوراسه می باشد. این جنس از قارچ های پوسیدگی سفید هستند که خوراکی نیستند اما خواص دارویی دارند ( Gilbertson & Ryvardan, 1987 ). ترامتس ورسیکالر ( Trametes versicolor) که نام رایج آن دم بوقلمون و در چین به yun zhi معروف است، قارچی است که از نظر رنگ متنوع است و دارای منافذ ریز در سطح منافذ خود می باشد. در چین و ژاپن از خواص دارویی آن بسیار بهره مند می شوند. این قارچ تنظیم کننده سیستم ایمنی است و برای درمان سرطان بکار می رود. ترامتس جیبوزا (Trametes gibbosa) دارای خواص دارویی از قبیل ضد التهاب، ضد تومور، ضد ویروس است (Das, 2010). هدف:در این تحقیق جهت ارزیابی میزان فنل و فلاونوئید کل دو گونه قارچ ترامتس جیبوزا و ترامتس ورسیکالر در حلال های متفاوت از جنگل شصت کلا گرگان نمونه ها جمع آوری شدند. روش مطالعه: جهت بررسی اثر حلال بر ترکیبات فیتوشیمیایی (فنل و فلاونوئید) نمونه ها از سه حلال متانول، اتانول (هیدروالکلی) و آب استفاده شد. اندازه گیری میزان فلاونوئید توتال توسط روش ( Chang و همکاران، 2002 ) و اندازه گیری میزان توتال فنل توسط روش ( McDonald و همکاران، 2001 ) انجام شد. یافته ها: هشت غلظت از گالیک اسید به عنوان استاندارد فنل آماده شد و نتایج حاصله از نمونه ها برحسب (FW1-mg GAEg) بیان شد. نتایج نشان داد که در عصاره متانولی و اتانولی میزان فنل کل در ترامتس جیبوزا بیشتر از ترامتس ورسیکالر بود اما در مورد میزان فنل کل در عصاره آبی نتایج معکوس بود و میزان فنل کل در ترامتس ورسیکالر از ترامتس جیبوزا بالاتر بود. همچنین جهت بررسی میزان فلاونوئید کل، هشت غلظت از کوئرستین فراهم شد و نتایج بر حسب ( FW1-mg QUEg) بیان شد. نتایج این مطالعه بیانگر آن بود که میزان فلاونوئید کل در هر سه عصاره در ترامتس جیبوزا بالاتر از ترامتس ورسیکالر بود اما در عصاره اتانولی میزان فلاونوئید کل دو گونه ترامتس اختلاف معنی داری با هم نداشت. بحث و نتیجه گیری:نتایج ما نشان داد که میزان فنل در عصاره آبی ترامتس ورسیکالر بالاتر از میزان فنل آن در عصاره اتانولی و متانولی 70 % بوده و این موضوع بیانگر آنست که آب حلال مناسب آن برای فنل آن است. از طرفی میزان فلاونوئید کل در سه حلال برای ترامتس جیبوزا تفاوت معنی داری نداشتند.

Authors

مه لقا قربانلی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

شبنم ملکوت طبری

دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

شیلا صفائیان

دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

سعید علی موسی زاده

دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان