اثر سطوح مختلف پلیمر سوپر جاذب و شوری آب آبیاری بر ظرفیت نگهداشت خاک و تخلخل

افزایش روزافزون بشر به مصرف آب باافزایش جمعیت و محدوده بودن منابع آب موجب شده بکارگیری روش هایی که راندمان مصرف آب در کشاورزی را بالا می برند از اهمیت ویژه ای برخوردار باشند. استفاده از پلیمرهای سوپر جاذب از جمله راهکارهایی است که بدین منظور می تواند مورد توجه قرار گیرد. این محصولات قادرند با افزایش ذخیره آب در خاک به هنگام نیاز گیاه آب خود را در اختیار ریشه ها قرار دهند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر پلیمرهای سوپر جاذب بر میزان نگهداشت آب در خاک و تخلخل خاک در شرایط آزمایشگاهی در قالب طرح آزمایشی فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه سطح پلیمر سوپرجاذب .،3/0، 6/0 درصد وزنی سه سطح شوری آب آبیاری 6/2، 4 و 6 دسی زیمنس بر متر) و دو نوع پلیمر سوپر جاذب A200 ساخت پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران و آکوازورب ساخت کشور فرانسه انجام شد پس از دو ماه آبیاری با دور آبیاری هفت روز نمونه برداری به منظور اندازه گیری تخلخل و رطوبت در نقاط فشاری مختلف انجام شد نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری نشان داد با افزایش میزان پلیمر مورد استفاده تخلخل و میزان رطوبت در حد ظرفیت زراعی در خاک مورد نظر افزایش یافت و تفاوت بین سطوح مورد استفاده و نمونه شاهد در سطح پنج درصد معنی دار بود اگرچه رطوبت درحد پژمردگی دائم در تیمارهای حاوی سوپر جاذب نسبت به نمونه شاهد افزایش داشت اما از نظر آماری در سطح پنج درصد معنی دار نبود تفاوت بین دو نوع پلیمر مورد استفاده و اثر متقابل شوری و سطوح اعمال سوپر جاذب نیز در سطح پنج درصد معنی دار نبود

Keywords:

پلیمرسوپرجاذب , آبیاری , تخلخل , ظرفیت نگهداشت , لومی شنی