این مقاله به تحلیل موضوع کیفیت زیبایی بوسیله تدوین معیارهای سنجش و ارزیابی برپایه مفهوم دیدگاه های متوالی درمنظرشهری پرداخته است این ارزیابی براساس دیدوادراک ناظر درفضا شکل گرفته است و به نظر می رسد بعنوان روشی جهت تحلیل زیبایی درمنظر میتواند درطراحی شهری مورد استفاده قرارگیرد رویکرداین پژوهش ارایه نوعی روش شناسی متدولوژی درارزیابی منظر برپایه مطالعه و تحلیل محتوایی ادبیات طراحی شهری و معماری دراین زمینه می باشد که چارچوبی را جهت سنجش کیفیات زیبایی شناختی کاراکترهای بصری متفاوت دربخشی ازشهر براساس مفهوم
دیدهای متوالی بوسیله تحلیلهای تصویری و توصیفی ارایه مینماید هدف اصلی پژوهش برقراری ارتباط میان تئوری زیبایی شناسی
منظرشهری و مفهوم
دیدهای متوالی می باشد که این امر به دستیابی به اصول کاربردی درطراحی
منظرشهری کمک شایانی مینماید تاکید این اصول برتغییرات تدریجی منظر درطول
حرکت و ارتباط آن با زیبایی شناسی فضای شهری می باشد دراین مقاله ابتدا به بررس یمفاهیم و تعاریف اولیه زیبایی
حرکت و دیدها یمتوالی درمنظر شهری پرداخته میشود سپس با استخراج مجموعه ای ازمعیارها و شاخصها درارتباط با مفاهیم کیفیت زیبایی و
دیدهای متوالی درقالب ماتریس ارزیابی نمونه مطالعاتی مورد سنجش و ارزیابی قرارمیگیرد و درنهایت مجموع های ازراهکارهای طراحی منظر به جهت افزایش کیفیت زیبایی درهریک ازپهنه های محدوده مورد مطالعه بیان میگردد