تحلیل اثرات بلند مرتبه سازی با رویکرد معماری پایدار (نمونه موردی منطقه 4 شهر کرمانشاه)

بلندمرتبه سازی و توسعه فضایی درارتفاع باعث مصرف مصرف زیاد انرژی چه درحین ساخت و چه درزمان بهره برداری مهمترین مساله ای که این گونه ساختمان ها باتوجه به تجمیع کاربران درسطح محدود با خود به همراه دارند لذا ضروری است تا درطراحی ساختمانهای بلندمرتبه راهکارهایی برای مواجه بااین مساله به منظور صرفه جویی درمصرف منابع تجدید ناپذیر باهدف مانایی و ماندگاری آنها برای نسلهای آینده که مهمترین هدف توسعه پایدار است اتخاذگردد ازسویی گرایش به تراکم و تمرکز واحدهای اقتصادی تقاضا برای زمین درمرکزشهر را به شدت افزایش داده وازسوی دیگر عرضه زمین دراین منطقه شهر محدود می باشددرنتیجه افزایش تراکم ساختمانی به عنوان راه حلی برای افزایش سطح زیربنای موردبهره برداری ارایه شد استفاده فراگیر ازاین روش به تدریج افزون برکاربرهای اقتصاید مانند کاربریهای صنعتی اداری و تجاری دامنگیر کاربریهای مسکونی نیز گشت و به مناطق پیرامونی شهر نیز گسترش یافت لیکن به مانند هرراه دیگری این راه حل دارای تبعات و آثار منفی نیز بوده و مشکلات نوینی را برای شهروندان پدید آورده است که ازآن جمله میتوان به افزایش ازدحام و تراکم افزایش آلودگیهای زیست محیط یکاهش دسترسی شهروندان به هوای ازاد و نورخورشید و افزایش مزاحمتهای شهری اشاره کرد دراین تحقیق هدف بررسی اثرات بلندمرتبه سازی بارویکرد معماری پایداری درمنطقه 4 شهرکرمانشاه می باشد

Keywords:

بلندمرتبه سازی , فضای شهری , معماری پایدار , کرمانشاه