بررسی موانع توسعه سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنعت جهانگردی ایران

صنعت گردشگری در ایران دارای مزیت نسبی بسیار بالایی است که در صورت دستیابی به جایگاه شایسته خویش می تواند به رشد اقتصادی، بهبود اشتغال، افزایش رفاه اجتماعی و موارد بسیار دیگری منجر گردد . قرائن مشهود از قبیل افزایش روزهای تعطیل، درآمد، طول عمر، تکامل روز افزون صنعت هواپیمایی و راه آهن، گسترش ارتباطات جهانی، دورنمای جهانگردی و گسترش هر چه بیشتر آن را نوید می دهد. با انقلاب فناوری، جهانگردی عصر سنت نیز متحول شده و گردشگری عصر مدرن پدیدار گشته است. در قرن بیست و یکم گسترش و پیشرفت فناوری موجب خواهد شد که وقت انسان بیش از پیش آزاد گردد، ثروتش افزون شود و زمان بیشتری را صرف اوقات فراغت خود نماید . در واقع نیمه دوم قرن بیست و یکم را باید عصر صنعت گردشگری نام نهاد . با ورود به عصر فناوری و اطلاعات، واژه ای به نام اوقا ت فراغت رنگ و بویی تازه به خود گرف ته است . امروزه در کشورهای پیشرفته صنعتی بحث بر این است وقتی که انسان بتواند با 3 روز کار، شکل « تمدن فراغت » معیشت زندگی خود ر ا تأمین نماید، 4 روز باقیمانده در هفته را چگونه باید بگذراند و اینجاست که می گیرد. این نوع کشورها برنامه ریزی م ینمایند که گذران اوقات فراغت را آنچنان متنوع، وسیع و فراگیر نمایند که تمدن آینده را تحت تأثیر این تنوع بخشی، با عنوان تمدن فراغت قرار دهند . و این دغدغه خاص کشورهای صنعتی است که اتوماسیون و خودکار شدن کار به سرعت در حال پیشرفت می باشد، در حال یکه هنوز بحث متداول در مورد جهانگردی در کشورهای در حال توسعه، بحث اشتغال می باشد. بحث بر این است که از زمان فراغت یک عده، چگونه می توان برای عده دیگر شغل ایجاد کرد. گردشگری یکی از اشکال گذران اوقات فراغت و از جمله اشکال مولد آن می باشد. بحث رایج امروز دنیا به این سمت در حال حرکت است که چه مکانها و چه پدیده هایی هنوز در دنیا وجود دارد که انسا نها بیش از پیش، به دیدن آن رغبت نشان می دهند و حاضرند برای دیدن آن مخارجی را متحمل شوند و توقعات خود از قبیل شرایط اقامت، غذا و سایر موارد را به حداقل کاهش دهند اما میخواهند آنچه می بینند بر ذهن آنان اثر گذار باشد. سرمایه داری عصر مدرنیسم انسان را یک ماشین می بیند. ماشینی که زود خسته می شود و باید برای رفع خستگی به او استراحت داد . اما در عین حال سرمایه داری برای زمان این استراحت و نحوه گذران اوقات فراغت برنامه ریزی اقتصا دی می کند. شاید و به احتمال زیاد برترین مدیران قرن بیست و یکم، مدیران ارشد گردشگری خواهند بود . آنها باید بر اداره صنعتی حساس اشراف داشته باشند که از روابط بین الملل تا ساخت وسایل جزئی، مثلا قاشق چای خوری در آن تأثیر گذار است. سده پایانی هزاره دوم، عصر تکو ین جاذبه های گردشگری بر مبنای هدف جذب گردشگر بود . ایجاد جاذب ه های عظیم گردشگری همچون دیسنی لندها (در سراسر جهان )، دنیای آرزوها (استرالیا)، جزیره سنتوسا (سنگاپور )، تله کابین بزرگ مالزی، تله کابین زیبای نمک آبرود، مراکز تفریح و خرید (دوبی و جزیره کیش) از آن جمله اند.

بررسی موانع توسعه سرمایه گذاری بخش خصوصی در صنعت جهانگردی ایران Keywords:

گردشگری , سرمایه گذاری , شناخت , تحلیل هزینه منفعت , تحقیقات , امنیت , کارکنان آموزش دیده , تبلیغات