بررسی تأثیر گیاهان آبزی در کاهش فسفر و هدایت الکتریکی پساب شهری

فسفر یک عنصر غذایی برای موجودات زنده محسوب می شود, اما مقادیر زیاد آن در آبهای زیرزمینی و سطحی سبب بروز مشکلات محیط زیستی نظیر پدیده پرغذایی می گردد. لذا باید قبل از تخلیه پساب به منابع آبی مقدار فسفر آن تا حد امکان کاهش یابد. از روشهای مؤثر برای پالایش آبهای آلوده استفاده از گیاهان آبزی است. آزمایشی بر روی دو گیاه الودئا و عدسک آبی با چهار تیمار در سه تکرار در پایلوت های آزمایشی با جریان بسته انجام شد. تیمارها شامل: پساب اولیه همراه و بدون گیاه و پساب رقیق شده (با درجه رقت 1/2) همراه و بدون گیاه بود . مقدار pH و EC و فسفر کل محلول در زمان ماندهای 8، 16 و 24 روز در نمونه های پساب اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مقدار pH پساب در طول زمان تا 0/2 واحد کاهش یافت ، اما بین تیمارها تفاوت معنی داری (0/05 ≥ p ( در مقدار pH مشاهده نشد. گیاهان ، EC پساب را پس از ٢٤ روز ٧ درصد نسبت به شاهد کاهش دادند. غلظت فسفر کل محلول در تمام تیمارها با گذشت زمان روند کاهشی داشت و مقدار کاهش فسفر در تیمارهای عدسک آبی و الودئا به ترتیب ٤٩ و ٧ درصد بود. به طور کلی عدسک آبی نسبت به الودئا توانایی بیشتری در کاهش فسفر پساب داشت.

Keywords:

عدسک آبی , الودئا , پرغذایی , فاضلاب , آلودگی آب