نقش معماری در آفرینش هویت برای شهر به مثابه عنصر پایداری

هویت شهری به عنوان مقوله ای که با مسئله ی پایداری رابطه ی تنگاتنگی دارد و با ابزار معماری متجلی می شود، ضرورت آن در شهر احساس می شود. متاسفانه معماری جدید که نوعی تقلید ظاهری و کورکورانه از ارزشهای بیگانه است و مغایر با فرهنگ بومی مناطق است به صورتی فراگیر و یکنواخت ظهور یافیه است. اصولأ معماری یا منطقهحاصل قرن ها تجربه در زمینه ساخت و ساز با استفاده از مصالح در دسترس و هم چنین سازگاری آن سازه با شرایط آب و هوایی ناحیه به اضافه هنر و فرهنگ ساکنان آن است، که همین نکیه باعث منحصر به فرد شدن معماری یک منطقه می شود. میراث فرهنگی و ارزشهای نهفته آن منشأ و منبع تولید علم، فرهنگ، و معماریست لذا باید درجهت حفظ آن تلاش نمائیم و از آنها درس هویت و پایداری بگیریم تا از اصل خویش دور نمانیم. هویت یک مقوله ی دوجانبه است به گونه ای که هویت را مردم می سازند که به صورت فرهنگ در میان مردم رواج دارد و آنها به دنباله ی فرهنگ خود، معماری بومی و میناسب با فرهنگ خود را تولید می کنند. می توان با شناسایی فرهنگ بومی و نیازهایواقعی خودمان، به طراحی بناهایی براساس نیازها و فرهنگ واقعی خودمان دست بزنیم و باعث ایجاد معماری بومی با هویت و در مقیاس کلان به ساخت شهری با هویت که به آن ببالیم و افتخار کنیم، شویم.

نقش معماری در آفرینش هویت برای شهر به مثابه عنصر پایداری Keywords:

هویت , معماری پایدار , هویت شهری , فرهنگ