بررسی تاثیرات پرتوتابی با اشعه گاما و وزن پیاز بر عملکرد زعفران

زعفران گیاهی از خانواده Iridacea می باشد گیاهی است اتوتریپلوئید، نازا و نر عقیم با تعداد کروموزوم (24=2n=3x). با توجه به اتوترپیلوئید بودن زعفران و عدم امکان تولید بذر ، امکان تلقیح و اصلاح این گیاه به روش سنتی میسر نمی باشد . به منظور ایجاد تنوع ژنتیکی و القاء موتاسیون درگیاه زعفران از پرتوگاما یا دزهای 0، 2/5، 5، 7/5 ، 10 استفاده شد . در این تحقیق دو فا کتور وزن پیاز و شدت پرتوبر روی سه صفت طول کلاله، وزن خشک زعفران بر تعداد بوته و وزن خشک زعفران در تعداد گل در سه سال با طرح اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی با چهار تک رار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر وزن پیاز روی صفت وزن خشک در تعداد بوته در سطح ۵ درصد معنی دار بوده است . همچنین دز پرتوتابی بر روی صفت طول کلاله در سطح ۵ درصد معنی دار و دزهای 2/5 و 5 باعث افزایش میزان زعفران تولیدی گردید. دز ۱۰ گری باعث کاهشدر هر سه صفت مورد بررسی شد . در اثر پرتوتابی وزن خشک در تعداد بوته و وزن خشک در تعداد گل در سطح یک درصد معنی دار بودند. افزایش وزن غده باعث افزایش میزان عملکرد در سه صفت مورد بررسی شد . وزن خالص زعفران نیز با طول کلاله و تعداد گلها همبستگی مثبت نشان داد.

Keywords:

زعفران , پرتوتابی , اشعه گاما