اثر قطع آبیاری در مراحل مختلف بر شاخص های فیزیولوژیک آفتابگردان

پدیده خشکی محدود گر بسیاری از زراعت ها در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. خشکی غالباً عملکرد کمی و کیفی گیاهان را از طریق تاثیر بر شاخص های رشد تنزل می دهد . این موضوع در مناطق نیمه خشک از اهمیت ویژه ای بر خوردار است . به منظور بررسی تاث یرات قطع آبیاری بر روی شاخص های فیزیولوژیک در گیاه آفتابگردان روغنی مطالعه ای با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و در چهار تکرار در سال زراعی 84-83 در مزرعه تحقیقاتی و آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان به اجرا در آمد . عملیات زراعی مطابق عرف منطقه تا قبل از القاء تنش های قطع آبیاری اعمال شد و تاثیر آنها بر شاخص های رشدی نظیر LAI ،RGR ،CGR و همچنین شاخص برداشت (HI) مورد ارزیابی قرار گرفت نتایج نشان داد با کاهش میزان آب مصرفی و بروز تنش خشکی در تیمارهای قطع آبیاری مقادیر LAI ،RGR ،CGR کاهش یافت در بین ارقام آزمایشی رقم آذرگل واجد صفات زراعی مناسب تری نسبت به سایر ارقام بود به طوریکه در شرایط کمبود آب کاهش کمتری در عملکرد کمی و کیفی در منطقه زاهدان داشت.

Keywords:

قطع آبیاری , عملکرد , شاخص های فیزیولوژیک و آفتابگردان