بررسی منابع قرضه سنگی در نوار ساحلی خلیج فارس

خلیج فارس شاهرگ اقتصادی کشورهای حوزه خلیج فارس محسوب می شود، ساحل شمالی آن برای ایران نقش اساسی در برخورداری از مواهب دریا و انتقال انر|ی و کالا از طریق دریا و ارتباط کشورهای آسیای میانه با آبهای گرم دارد. در این راستا ایجاد تاسیسات بندری، موج شکنها، اسکله ها، پایانه های باربری، راههای ارتباطی و ... برای این منظور از ضروریات است. بدیهی است ساخت این ساخت این کونه تاسیسات نیازمند وجود منابع مناسب قرضه و مصالح ساختمانی می باشد. سنگ به عنوان یکی از مصالح اصلی و ارزان در احداث غالب تاسیسات ساحلی نقش اساس بر عهده دارد. رشته کوههای زاگرس در حاشیه شمالی خلیج فارس منابع اصلی تامین مصالح سنگی پروژه های دریایی ساحل شمالی خلیج فارس محسوب می شوند. فاصله این ارتفاعات ساحل حداکثر به 150 کیلومتر می رسد. به دلیل شرایط خاص چینه شناسی و تکتونیک در حاشیه جنوب غربی زاگرس معمولا دسترسی به سازندهای زمین شناسی دارای سنگهای مستحکم و مناسب دشوار است. دلیل اصلی این امر وجود لایه های سنگی مزاحم نئوژن( سازندهای نظیر میشانت، آغاجاری و گچساران و ..) در روی سنگهای مناسب و مستحکم ( سازندهای آسماری، سروک و ...) می باشد. در این مقاله بخشهای مختلف نوار شمالی خلیج فارس از نظر سهولت دسترسی به منابع قرضه سنگ مورد ارزیابی قرار گرفته و سپس با در نظر گرفتن عوامل و پارامترهای مناسب از جمله فاصله تا ساحل، راههای دسترسی، کیفیت و کمیت منابع و ... نوعی پهنه بندی مقدماتی ارائه شده است. در هر یک از پنه ها ویژگی های لایه های سنگی موجود، نحوه دسترسی و ... مورد بررسی قرار گرفته است.