احیای محلات شهری پاسخی به نیازهای اجتماعی شهرتهران

امروزه در گفتگوهای روزمره وقتی س خن از محله به میان میآوریم، مفهومی بدیهی و بینیاز از تعریف و تفسیر را در ذهنمان جای م یدهیم، اما ق ادر به تعریف آن نخواهیم بود. امروزه اصطلاح محله را بدون اطلاع از مفهوم واقعیو پیشینه بلند تاریخی آن به کار میبریم. یکی از ویژگیهای کهن شهرهای ایرانی وجود محلات شهری دارای وحدت کالبدی، فضایی و استقلال نسبی از نظر عملکردی بوده که گروه متجانسی از مردم، خانههایآنها و مراکز تأمین خدمات اولیه زندگی آنها را در خود جای م یداده است. تشابهات فرهنگی موجود در این محلات که مبتنی بر عواملی چون دین، مذهب، قومیت،زبان، شغل و ... بوده و به حیات روزمره، اندیشهها و فعالی تهای ساکنین آن نظم م یبخشید. بیتوجهی به مفهوم واقعی محله، کارکردها و نقشهای آن در قرن اخیر، باعث آسیب کالبدی- عملکردی محلات شهرهایتاریخی و زوال تدریجی آنها شده است. اگرچه رجعت به سازمان فضایی کهن محل ههای شهری به سادگی توجیهپذیر، عملی و منطقی نیست، با این حال بازتولید مفهوم محله با اتوجه به نیازهای زمانه م یتواند سببحفظ نظام اجتماعی- اقتصادی محلات تاریخی شهرها و جلوگیری از نابودی ساختار کالبدی آنها شود

احیای محلات شهری پاسخی به نیازهای اجتماعی شهرتهران Keywords:

محله شهری , سازمان فضایی شهری , احیاء