بررسی بیماری انگلی سورا در شترهای منطقه سیستان وراههای کنترل و پیشگیی از آن

سورا یکی از مهمترین بیماری های شتر است که در اهمیت اقتصادی فراوانی داشته این بیماری در کشور ما نیز از اهمیت بالای به خصوص درمناطق گرم و خشک برخوردار می باشد. استان سیستان وبلوچستان با توجه به پرورش وسیع شتر و شرایط آب وهوای خاص یکی از مناطق شایع این بیماری است . خشکسالی های اخیر موجب گردیده تا اخیرا بیشترین گزارش شیوع این بیماری از شهرستان زابل واقع در همین استان ثبت شده باشد. درگویش محلی به دلیل تلفات بالای ابتلا به این بیماری، به آن انل شتر کشان می گویند. عامل بیماری سورا، تک یاخته ای خونی به نام تریپانوزوم اوانسی می باشد. انتقال این بیماری به صور مکانیکی و توسط حشرات خون خوار صورت می گیرد. این بیماری به دلیل وابسته بودن به ناقلین یک الگوی فصلی دارد . مهمترین عارضه این بیماری 3 تا 12 روز است. بیماری 3 شکل حاد ، تحت حاد ومزن دارد که شکل مزمن شایع تر است و از مهمترین علایمش لاغری شدید و تب متناوب و گاهی ادم شکمی می باشد . روشهای فراوانی برای تشخیص بیماری وجود دارد که یکی از معمولترین آنها مشاهده انگل درخون است که با تهیه گسترش خونی ورنگ آمیزی گیمسا صورت میگیرد. برای درمان این بیماری معمولا تزریق سورامین به حیوان بیمار موثر است. در مناطق آندومیک کنترل بیماری معمولا با درمان دام های بیمار و استفاده از سموم حشره کش برای کنترل ناقلین صورت می گیرد. دراین تحقیق سعی گردیده تا به دلایل شیوع این بیماری در منطقه سیستان و راههای کنترل و پیشگیری از آن بپردازیم .

Keywords:

سورا , شترکشان , مناطق اندمیک , سورامین , سیستان