مطالعه آزمایشگاهی تعیین فوق اشباعیت و ناحیه نیمه پایدار تاربال های نفتی دریای خزر

سواحل دریای خزردرمنطقه سنگاچین بندرانزلی درسالهای 1388و1391 باهجوم حجم عظیمی ازگلولهای نفتی روبرو گردید که توسط اداره کل بنادرودریانوردی استان گیلان جمع اوری شدند به خطرافتادن زیست بوم خزر به علت هجوم گلوله های نفتی که به اصطلاح به آنها تاربال گفته میشود ازجدیدترین انواع آلودگیهای دریاها است معمولا رویت گلوله های نفتی یا تاربال درسواحل ازاولین هشدارهای بروز آلودگی نفتی به شمار میرود دراین مطالعه فرایند فوق اشباعین و عرض ناحیه نیمه پایدار (metastable zone width (MSZW)) باتوجه به دیدگاه کریستالی به روش افزودن ضدحلال برای سیستم شامل تاربال درمخلوط نرمال هگزان و متانول مورد مطالعه قرارگرفت همچنین میزان فوق اشباعیت و حلالیت تاربالهای نفتی درمخلوط نرمال هگزان - متانول به روش آزمایشگاهی و دراثرافزودن ضدحلال بررسی گردید وهمچنین تاثیر نرخ افزودن ضدحلال و سرعت همزن مغناطیسی روی فوق اشباعیت و عرض ناحیه نیمه پایدار بررسی شد باکاهش میزان فوق اشباعین میزان هسته زایی و درنتیجه تشکیل ذرات افزایش می یابد

Keywords:

تاربالهای نفتی , فوق اشباعیت , عرض ناحیه نیمه پایدار , ضدحلال , رشد وهسته زایی