تبیین ضرورت توجه به هویت بومی روستایی در شهرسازی معاصر محلات پیرامون همدان (نمونه موردی روستای دره مرادبیگ)

همدان با جمعیتی بالغ بر500هزارنفر درزمره شهرهای میانی ایران محسوب میشود که بیش از52درصد کل جمعیت شهری استان را دراختیار دارد گسترش روزافزون محدوده شهر درسالهای اخیر موجب قرارگرفتن روستاهای پیرامونی درمحدوده و بدنبال آن بی توجهی به معماری بومی این روستاها درفرایند بازسازی به عنوان بافتهای فرسوده میانی بوده است امروزه این روستاها علیرغم قدمت تاریخی خود مانند سایرمحله های شهر با تاثیرپذیری بیش ازانازه ازشهرسازی معاصر محکوم به بی هویتی شده اندلذا این مقاله با هدف تاکید برمحله محوری ضمن حفظ فرهنگ بومی این محلات و شاخص کردن آنها درشهر باتوجه به اهمیت شهرهای میانی درتوسعه پایدارسرزمین حفظ هویتهای بومی را درعین جهاین شدن لازمه توسعه سطوح میانی بافت شهری میداند ازاین روی پژوهش بروش تفسیری - تاریخی بااستفاده ازتدابیر تحلیلی - مقایسه ای با شناسایی ویژگیهایتولید فضا درکنار شناسایی معماری روستایی سکونتگاه های پیرامونی سعی درارایه راهکارهایی برای حفظ هویت بومی این محلات درشهرسازی معاصرهمدان خواهد داشت

Keywords:

توسعه درونزا , توسعه دارای محور , هویت بومی , ارتباط شهروروستا , محله محوری