مطالعه خواص بیولوژیکی مشتق های کلروکینولین با استفاده از محاسبات ab initio

درمان کامل مالاریا نیاز به چند روز درمان با چند دارو دارد. جهت درمان ابتدا باید نوع انگل را تشخیص داد. در مناطق هیپرآندمیک و هولوآندمیک در صورتیکه آزمایشگاهی برای تشخیص در دستری نباشد می توان بیماران را با توجه به علائم بالینی و شیوع مالاریای منطقه (با احتمال 50% ابتلا) مستقیماً درمان نمود. از آنجاییکه انگل پلاسمودیوم دارای 3 فرم آلودگی (مرحله کبدی هیپنوزوئیت ، مرحله خونی غیر جنسی و گامتوسیت) است، لذا داروهایی که بکار برده می شود متنوع بوده و بعضی بر روی یک مرحله انگل و بعضی بر ری تمام مراحل با تاثیرات کم و زیاد اثر می گذارد. داروهایی که در درمان مالاریا بکار می روند می بایست ضمن موثر بودن بر روی انگل در دسترس همگان بوده و بیمار قدرت خرید آنرا داشته باشد همچنین خوردن آن برای بیمار و بخصوص بچه ها قابل تحمل باشد و عوارض جانبی زیادی را ایجاد نکند. در هر کشوری درمان مالاریا مطابق با دستورالعمل های آن کشور انجام می شود زیرا مسئله مقاومت دارویی وجود دارد که در هر کشوری متفاوت است. به طور معمول گسترش عفونت آنتاموباهیستولیتیکا و آنتاموبا دیسپار در امریکا 4 درصد است. مقدار های بسیار بالای عفونت در خانواده های شلوغ و با تسهیلات بهداشتی پایین ایجاد می گردد. انتقال این آمیب به وسیله کیست به ویژه کیست های چهار هسته ای رسیده و به وسیله آب و مواد غذایی آلوده انجام می گیرد. انتقال به وسیله دست های آلوده و شره ها نیز امکان پذیر است. در حال حاضر هیچ ترکیب شیمیایی که بتواند گونه سرطان را درمان کند شناخته نشده است هنوز معالجه سرطان بیشتر محدود به جراحی و بکار بردن پرتوهای یونیزه کننده است. با این وصف داروهای ضد سرطان بسیاری وجود دارد که قادر به تخفیف درد، اضافه کردن طول عمر به میزان قابل توجه، جلوگیری از عوارض بعد از عمل جراحی و حداقل از بین بردن موقت تومر است.