مطالعه مقدماتی امکان کاشت همزمان گیاه زعفران با شنبلیله (Trigonella foenum-graecum) abstract
ساختار کانوپی و گسترش ریشه ای گیاه
زعفران باعث شده که بخش قابل توجهی از منابع، مورد بهره برداری این گیاه قرار نگیرد، از این رو، مطالعه امکان کاشت همزمان این گیاه با سایر گیاهان زراعی می تواند از حیث افزایش کارایی مصرف نهاده ها مفید واقع گردد. در این راستا لازم است در ابتدا اثرات متقابل بین گیاه همراه و
زعفران مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور اثرات
دگرآسیبی برگ و
بنه زعفران بر رشد اولیه گیاه
شنبلیله طی دو آزمایش جداگانه در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی شهرستان سرایان –دانشگاه بیرجند- در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و پنج تیمار (0، 5/0، 5/1، 3 و 6 درصد بقایای برگ و بنه) مورد مطالعه قرار گرفت. پس از پودر نمودن اندام های مورد نظر، آن ها را با مقادیر مناسب (به ترتیب صفر، 5، 15، 30 و 60 گرم در کیلوگرم خاک) به خاک افزوده و با تنظیم دما و رطوبت، شرایط مناسبی برای پوسیدن بقایا در خاک فراهم شد. پس از گذشت 35 روز، از خاک حاوی مقادیر مختلف برگ و
بنه زعفران، برای انجام آزمایشات
دگرآسیبی در سینی های کاشت استفاده گردید. نتایج نشان داد که اثر بقایای برگ
زعفران بر درصد جوانه زنی
شنبلیله تا سطح 5/1 درصد بقایا افزایشی و سپس کاهشی بود. مصرف بقایای
بنه نیز تا سطح 3 درصد موجب افزایش درصد جوانه زنی
شنبلیله شد و پس از آن درصد جوانه زنی کاهش یافت. سرعت جوانه زنی
شنبلیله تحت تأثیر بقایای برگ و
بنه زعفران کاهش یافت، اما اثر بازدارندگی بقایای
بنه بیشتر بود. طول ریشه چه از کاربرد بقایای برگ و
بنه زعفران تأثیر منفی پذیرفت، اما طول ساقه چه از کاربرد بقایا تأثیر منفی نپذیرفته و حتی کاربرد بقایای
بنه تا حدودی این شاخص را افزایش داد. مصرف بقایای
زعفران بر وزن ریشه چه
شنبلیله تا سطح 3 درصد روندی افزایشی نشان داد. بقایای برگ و
بنه زعفران بر وزن ساقه چه اثر بازدارنده قابل توجهی نداشته و حتی در برخی سطوح باعث بهبود این شاخص شدند. به طور کلی، تاثیر مصرف بقایای
زعفران بر روی شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه ای
شنبلیله چندان بازدارنده نبود و حتی در برخی موارد باعث بهبود نسبی این شاخص ها شد؛ از این رو می توان استفاده از شنبلیله، به عنوان گیاهی مناسب جهت کاشت همزمان با
زعفران را مفید ارزیابی نمود.