بررسی نسبت فلزات کلسیم و روی در پایدار کننده پی وی سی بر میزان پایدارسازی حرارتی آن در پ یوی سی با درجه پزشکی

بمظور یافتن سیستم پایدار کننده مناسب برای پلی ونیل کلراید با کاربردهای بهداشتی و پزشکی در این تحقیق، به بررسی پایدارکنندگی نسبتهای مختلف فلزات کلسیم و روی در سیستم پایدارکننده پی وی سی با درجه پزشکی پرداخته شده است و با آزمایشات متفاوت سیتم پایدار کننده مناسب انتخاب شد. در سیستم پایدارکننده مورد مطالعه از استئارات روی و کلسیم، تری فنیل فسفیت و روغن اپوکسی استفاده شده است. نتایج حاصل نشانگر آنست که بهترین سیستم پایدارکننده که هم دارای رنگ اولیه مطلوب و هم پایداری حرارتی بالا باشد، نسبت ٢ به ١ استئارات کلسیم به استئارات روی می باشد. آمیزه تهیه شده از پلی ونیل کلراید با سیستم پایدار کننده ذکر شده تحت تست کشش، استخراج نرم کننده و کشت سلولی نیز قرار گرفته و نتایج به دست آمده، موید کارآیی خوب سیستم پایدار کننده مذکور برای استفاده در مصارف بهداشتی و پزشکی می باشد.

Keywords:

پایدارکننده غیر سمی , کلسیم , روی , پی وی سی , درجه پزشکی , حرارتی , سلول