از فلسفه تا سیاست گذاری فرهنگی

مهم ترین عنصر در سیاست گذا ری فرهنگ، نو ع نگاه به فرهنگ و تعری ففرهنگ است. هر تعریفی را که از فرهنگ بپذیریم، در سیاست گذا ری نیزهمان گونه خواهیم بود. از سوی دیگر فرهنگ ها از چهارچوبی معرفتی یااپیستمه ای پیروی می کنند که از جهان پدیداری خاصی تبعیت می کند؛ بنابراینسیاست گذا ری فرهنگی ارتباطی گس ترده با جهان پدیداری دارد.برای شناخت جهان پدیداری به سراغ انسان شناسی شناختی می رویم. چونانسان شناسی شناختی به مسائلی چون دانستن و یادگیری و سازمان دانش ودرک معانی می پردازد. به عبارت دیگر ما با انسان شناسی شناختی بهچهارچوب های معرفتی دست پیدا می کنیم که زمینه را برای فهم جهان پدیداریفراهم می کنند.در این نوشتار می کوشیم تا بر اساس انسان شناسی شناختی سه گونهجهان پدیداری، فلسفی و عرفانی و حکمی را توضیح دهیم و تبعات پذیرش آنرا در نوع نگاه به فرهنگ و تعری ف فرهنگ و در نهایت سیاست گذا ریفرهنگی نشان دهیم. در نهایت این مقاله نتیجه می گیرد که توسعه فرهنگیشهری می باید بر اساس سیاست گذا ری حکمی باشد.

Keywords:

فلسفه , عرفان , فرهنگ , سیاست گذا ری , دین و جهان پدیداری