مقایسه اثربخشی آموزش های ضمن خدمت مجازی و حضوری کوتاه مدت در توانمندسازی منابعانسانی آموزش و پرورش

هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر بخشی آموزش های ضمن خدمت مجازی وحضوری کوتاه مدت برتوانمند سازی معلمان ناحیه 3 تبریز می باشد. این تحقیق از لحاظ هدف کاربردی و از جهت نوع شبه تجربی می باشد. جامعه پژوهش دربرگیرنده کلیه معلمان مدارس ناحیه 5 شهر تبریز به تعداد 1812 نفر که در دوره های آموزش ضمن خدمت مجازی و حضوری کوتاه مدت در سال 88 آموزش دیده اند می باشد. حجم نمونه در این پژوهش به روش تصادفی نسبی خوشه ای از طریق فرمول کوکران 316 نفر محاسبه شد. جمع آوری اطلاعات با بکارگیری پرسشنامه محقق ساخته 88 سئوالی انجام گرفت. از آزمون کی دو جهت بررسی وابسته بودن سئوالات به هم و بیان اعتبار سنجش برای هر کدام از متغیرهای ذکر شده انجام گرفت که سطح معنی داری 5% بدست آمده بیان کننده اعتبار سنجش می باشد. داده های پژوهش با استفاده از آزمون نسبت یک نمونه ای ، دو نمونه ای و کای دو تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میان آموزش ضمن خدمت مجازی و حضوری کوتاه مدت در افزایش توانمندی معلمان تفاوت وجود دارد. ترجیح معلمان دوره آموزش ضمن خدمت حضوری می باشد. اما میان توانمندی معلمان در دو دوره آموزش ضمن خدمت مجازی و حضوری کوتاه مدت با توجه به مدرک تحصیلی و جنسیت تفاوت معنادار وجود ندارد.

Keywords:

اثر بخشی , آموزش ضمن خدمت , توانمند سازی , آموزش کوتاه مدت حضوری , آموزش مجازی