شناسایی عوامل بازدارنده تسهیم دانش در سازمانها و بررسی چسبندگی دانش به عنوان مهمترین بازدارنده

در دنیای رقابتی امروز، مؤسسات برای اینکه بتوانند در بازار رقابت دوام بیاورند و با تغییرات مداوم محیطی خود را هماهنگ کنند نیاز دارند که برایخود مزیت رقابتی ایجاد نمایند که این مزیت رقابتی میتواند حرکت به سوی دانش و دانش محوری باشد. دانش باعث خلق مزیت رقابتی میشود وسازمانهایی که قادر به کسب دانش کاری مورد نیاز خود و استفاده درست از آن نباشند در عرصه رقابت محکوم به شکست خواهند شد. تسهیم دانشیکی از حوزه های کلیدی در مدیریت دانش است و انگیزش کارکنان برای تسهیم دانش خود در سازمانها، یکی از مهمترین اولویت های دست اندر کارانمدیریت دانش در جهان میباشد. تسهیم دانش در سازمان باعث کاهش هزینه ها در تولید دانش و تضمین انتشار روشهای کاری در داخل سازمان شده وسازمان را قادر به حل مسائل و مشکلات خود مینماید. اما تحقیقات نشان داده است که تسهیم و به کارگیری دانش همواره و به آسانی امکان پذیر نبودهو مدیران برای پیاده سازی آن با موانع متعددی روبرو میباشند. یکی از مشکلات اصلی تسهیم دانش و به طور کلی پیاده سازی مدیریت دانش درسازمان چسبندگی دانش میباشد که مانع انتقال دانش از منبع دانش به گیرنده دانش میگردد. این مقاله به دسته بندی عوامل مؤثر بر تسهیم دانشپرداخته و موانعی را که بر سر راه به اشتراک گذاری دانش وجود دارد را بررسی مینماید و در ادامه مروری بر مفهوم چسبندگی دانش داشته و علل تأثیرآن بر کند شدن فرایند تسهیم دانش را تحلیل می نماید.

Keywords:

مدیریت دانش , دانش ضمنی , دانش صریح , تسهیم دانش , چسبندگی دانش